�hayat� gözünü yumdu iste geldim ahına, Gecelerimde yakışmış mı tuzlu kolyem boynuma? Kimin hakkı kimde kalır bu yol varır mı hakkına? İstemez oğlum zorlama , selam verme hatrıma! Nefretim inan yok, ah etmek huyum değil. Selam dur da saygım görmezden gel elleri. Bazen taşar , yetmez engel; bu dert kalbe sığar değil ! Merak etme…
Çabuk olalım aşkım Herşeyi paylaşalım Ben kendimi sana adadım Sevgilim sensiz anlamsızım Mahşere kadar benim aşkım Her alemde senindir canım Nereye istersen sür köle diye Sensiz ölürüm cennette Seni seven kalbim Sana deli oluyor anlasana Sana dayanamıyorum, inan ki Sensiz mutlu olamıyorum Seni seven kalbim Sana deli oluyor anlasana Sana dayanamıyorum, inan ki Sensiz yaşayamıyorum…
Gönlümün kapısı kapalıydı Gelip geçici aşklardan usandı Bir daha asla sevemem sandım Seni yaşadıktan sonra yanıldım Güller ve laleler açıyordu Rengarenk kelebekler uçuyordu Yemyeşil çimenlerin üzerinde Kumrular gibi sevişirdik Eyvah Bu güzellik bu şirinlik senin mi O gülüşler öpücükler benim mi Eyvah Eyvah Seviyorum özlüyorum hala Gözlerimde tütüyor son sevdan Eyvah Kısmetimle saadetim elimde Seni…
There is no Christmas like a home Christmas with your Dad and Mother, Sis an’ Brother there! With their hearts humming at your home comin’ and that Merry Yuletide spirit in the air! ( You can feel that Yuletide spirit! ) Christmas bells, Christmas bells, ringing loud an’ strong follow them, follow them, you’ve been…
Ahu gözlüm Kalem kaşlım Melek gözlüm Öptüm yanağını Öptüm dudağını Öptüm yanağını Öptüm dudağını Hadeeeeee Çalgıcı dediler Berduş dediler Kız vermediler Soysuz dediler Hadeeeeee Aldım gaşı Bastım parayı Çaldım kavalı Öptüm yanağını Öptüm dudağını Öptüm yanağını Öptüm dudağını Hadeeeeee Çalgıcı dediler Berduş dediler Kız vermediler Soysuz dediler Hadeeeeee Vardım yanına Tuttum kolunu Sıktım belini Öptüm…
Ağ elime mor kınalar yaktılar Kaderim yok gurbet ele attılar On iki yaşımda gelin ettiler Ağlar ağlar gözyaşımı silerim Of, off Merdivenden indim indim yıkıldım Mevlam izin verdi yine dikildim Her çiçekten aldım aldım takındım Kırmızı gül sende kaldı tamahım Of, off Yüce dağ başında asmalı pınar Asması yıkılmış suları kurlar Kalındı süpürge çaldığım evler…
uyku tutmamış yine beni pişmanlıklar yakamda silip atmak kolay herşeyi deli gönül dinler mi? bana kalsa çekip gidicem ama buna değer mi? seni çoktan affettim ama istanbul’u asla! inan ki teksin sen benim bitanemsin yanımda yoksun alkole sebepsin… resimlerin olmasaydı unuturdum belkide hatırlamazdım gülüşünü üzülürdüm heralde değil seni kendimi bile düşünmez oldum ben hep senin…
“Self-Destructive Pattern” Feel the tension of rejection Bleach it out with the therapy The confusion and seclusion Turns it into my deformity Never trusted, maladjusted I’ve become my own worst enemy The aggravation in my fixation Keeps it all controlled inside of me See it all collapsing, it’s all around me This condition is killing…
Boş bir kağıt önümde Sana yazacaklarım Düşündüğüm dolu dolu Uzaktaki doyamadığım Önce bir çiçek çizdim Seni özlediğim için Sonra adını yazdım yanına Süsledim de senin için Uçtu bin dolu düşüncem Ellerin gözlerin ve sözlerin Olmak istedim Kelimeleri bulamadım Ya da bir şarkı yazsam İçimde dinlediğim için Sonra adını yazsam yanına Söylesem senin için Büktüm sen…
Ne zaman bir ayak sesi Geçse kapımın önünden Sanırım her seferinde geliyormuş gibisin sen Böyle ümit içinde hep beklemek ne zormuş bilsen Beklemek ne zormuş bilsen Gel artık gel geleceksen Gül artık gül güleceksen