Bir ümit ver gözlerime Su serp yanan yüreğime Anla beni Bir ümit ver gözlerime Su serp yanan yüreğime Dinle beni Sana yandım seni sevdim Bu gönlümü sana verdim Senin için hergün öldüm Dünya malını neyleyim Sen yanımda olmayınca Gitme yaban ele gülüm Ateş düşer ocağıma Senin için buralarda Kaldığımı biliyorsun Anla beni… Senin için buralarda…
Anlamaz mı yüreğin? Söyle maksadını Sözlerinde teselli olsun Kalbimde aşkın var Rüzgarda kokun var Çağırsam gelir misin? Neredesin? Heves değilsin. Tüm ışıkları söndür öyle gel Kimse görmesin seni Hatıran yetmez bana sevgilim Su olsam sensiz akmam ki Yalvaran bir kadınım Sevgilim, adamım Yüreğinde merhamet olsun Alnımda yazın var Erkekçe sözün var Yollarına bakarak Çoğu tükenmiş…
Artık seninle duramam Bu akşam çıkar giderim Hesabım kalsın mahşere Elimi yıkar giderim Sen zahmet etme yerinden Gürültü yapmam derinden Parmaklarım üzerinden Su gibi akar giderim Artık sürersin bir sefa Ne cismin kaldı ne cefa Şikayet etmem bu defa Dişimi sıkar giderim Bozar mı sandın acılar Belaya atlar giderim Kurşun gibi mavzer gibi Dağ gibi…
ÇOK YORULDU GÖNÜL YALANLARINDAN İHANET YİNE İNSANIM NİHAYETİNDE BUNCA AH BU KAHIR YANINA KALIR MI BİN KERE HAYIR LANETİM SENİN ÜZERİNE AŞK DURMAZ ALIR YANINA BELA OLUR GECENE UYKUNA KAPINA BİR KİLİT VURUP TA KAÇAMAZSIN AŞK DURMAZ ALIR YANINA BELA OLUR GECENE UYKUNA HADİ UNUT BENİ YİNE UYUT DURMA AMA SEN KİMİ ÖPSEN BENİ BULURSUN…
şeyho verse; dağınık yorgan boynunda urgan karşıma cıktığın zaman başladığın organ yo ölümden korkan geşmesin burdan ibrahimin oğlu gibi verecem seni kurban bana tanrı misalı uzattiığın beş parmak yolda gördüm seni içten değil leş sanmak soy ağacının hayatı gibi içtiğin beş yaprak ama sakın bizim gibileri keş sanma tavrı elinde sulu nboya küçük bi ressamsa…
Sabret Canım Gülüm Birtanem Sabret Güçlü Ol Yenilme Beni Düşün Ha Gayret Mevlam Sabredenlerle Olur Elbet Terket Öfkeni Sabrın Sonu Selamet, Sabrın Sonu Selamet İçi Seni Dışı Beni Yakar Hasretlik Nereye Kadar İçi Seni Dışı Beni Yakar Bu Ayrılık Nereye Kadar, Nereye Kadar
Yağmur yağıyor bu gece şehre Yürümek ıslanmak istiyorum ben Işığın sönmüş perden çekilmiş Göysünde ağlamak istiyorum ben Bizi hiç bir neden üzemez derken Bu hüzün nedirki kalbime çöken Saçımda yumuşak ellerin varken Dizinde ağlamak istiyorum ben O güzel dilinle versen teselli Sıcak nefesinle okşasan beni Hıçkıra hıçkıra çocuklar gibi Göysünde ağlamak istiyorum ben Saatler dursada…
Hey gidi hey Bir varsın bir yok Nasıl becerdin unutmayı Kalbine değdirmeden yaşamayı İçimdeki ateşle Bodrum’un sularına Sarılıp sarılıp ağladım sönmedim Sönmedim yeminle Kalbim kemik olaydı Kıraydım kendi elimle Sana lüzum olmayaydı Düşmeyeydim el diline Of be bu ne terktir Aklıma zordur Ben arkanda buruk Kalbime ekşi koruk mahsende…
Kendimi hapsettim yanlızlığa Ne arayan var nede soran Kalbimin her köşesi bin dertle sızlar Ah sevgilim o dert senle başlar Karanlık geceler ışığım oldu Sensizlik bana ızdırap oldu Mazim bana hesap sordu O günlere yanarım şimdi Hıçkırıklarla boğuldum bu akşam Ağlamaktan bile aiz kalmışım Gönlümü bile o zalim adam Şimdi bir başkasına bakar olmuş
Hayatın cefası çökmüş omuzlarıma Dünyayı yılgın bir keder almış Şarkılar bile yitirmiş ümidini Yeminler hep mahşere kalmış Olsun yasak bir düş gibi hesapsız gülüş gibi Zamansız isyan gibi yeniden yaratır beni aşk Yeşertir isyanımı yeniden Yalanın karası çökmüş umutlarıma Dünyayı arsız tutkular sarmış Masallar bile yitirmiş büyüsünü Yeminler hep mahşere kalmış