Orhan Gencebay – Yalnızlık
Sen küsüp giderken bir çift sözüme Sessizce karşıma çıktı yalnızlık Pişmanlık hissiyle yanan yüzüme Beter ol der gibi baktı yalnızlık Dilimden düşünce o çirkin hece Kapımı sen açtın bu zalim güce Dört yanım karlı dağ oldu her gece Çığ gibi üstüme çöktü yalnızlık Yalnızlık yalnızlık Ne kadar hasretsem bir tebessüme O kadar muhtacım son nefesime…