Vahdet Vural – Hüküm Giymişim
gönül bahçeme ayrılık ekmeye hüküm giymişim her sevgiye bir gözyaşı dökmeye hüküm giymişim duyun artık beni duyun şu halime bir ad koyun hasretin önünde boyun bükmeye hüküm giymişim kapıldım aşkın seline düştüm bir zalim eline yıllar yılı haline bakmaya hüküm giymişim bülbül olsam konsam güle gam yemezdim ölsem bile hayatım boyunca çile çekmeye hüküm giymişim