Hüner Coşkuner – Al Sazını
Al sazını sen sevdiceğim sen hevesinle Çal söyle benim şarkımı sevdalı sesinle Ben dinleyeyim ağlayayım gizlice böyle Çal söyle benim şarkımı sevdalı sesinle.
Al sazını sen sevdiceğim sen hevesinle Çal söyle benim şarkımı sevdalı sesinle Ben dinleyeyim ağlayayım gizlice böyle Çal söyle benim şarkımı sevdalı sesinle.
Dün gece yalnızken sensiz odamda Senden bir hatıra bir ses aradım Unutmadım unutamam yıllarımı Ve telefonum çaldı iyi ki aradın Telefonum çaldı iyi ki aradın Unutmadım unutamam yıllarımı Telefonum çaldı iyi ki aradın Yalnızlığıma sen arkadaş oldun Acılarıma sen teselli oldun Söyle numaramı nereden buldun Kaybetmiştim seni iyi ki aradın Bu gece derdime sen çare…
Ağla Sevgilim Karşıma geçipte, bana bakardın Cennet gülü gibi, bir aşk kokardın Bir saat gelmesem, yola bakardın Bak yine yollara, ağla sevgilim. Akşam oldu yine, sardı karanlık Kuş tüyünde yatsak, olur samanlık Sardı benliğimi, zalim ayrılık Beni hayal edip, ağla sevgilim
Rakıyı susuz içip akülü arabasını hızla süren A.Ayyıldız dün akşam şarampole yuvarlandı. Hayranları şokta, bazılarının migrosta olduğu tahmin ediliyor. Yapma dedim, binme dedim yapma ! Alper, Alper� İyi bir insandı kendisi. Bana borcu var. Bak hele ne olmuş burada ? Bir dakika sayın seyirciler� Alper ? Efendim ? Ben yıldızım. Zorla parlayan bi� çeşit yaldızım….
Eğer ölürsem buralarda Eğer benim için ağlayan biri varsa baş ucumda Eğer ölürsem buralarda Vasiyetimdir beni götürsünler doğduğum topraklara Beni köyümün yağmurlarında yıkasınlar Baş ucumda biten yediverenleri ah aşıklar koklasınlar… ŞİİR Yaz henüz gelmişti ben ayrıldığımda, Kaç vakit oldu,kaç ay,kaç yıl,kaç asır evimden ayrı… A benim ruhumun teri memleketim; Dünyayı verseler değişmem çayırındaki bir çiğ…
Sometimes in my parents house In which I came to exist The alert like look in their eyes Still nothing was said Yeah, the big and scary unknown I didn’t dare, even guess.. Some day calls out for me to be alone To fly where the other days has flown Outthere – outthere To find…
Akşamları oturup ağlamaklı ve yanlız Kucağımda fotoğraflar fakülte yıllar Seksenlerde İstanbul”da hüzün grupları Duygu yüklü sevgililer kaçamak öpücükler Yirmi yaşın yüreğinde kaybetiği düşleri Caddeler boyunca gezdiği heyecan dolu günleri Toplanıp konuşurlardı yaşama dair geceleri Gözyaşları süzülüyor düşündükçe hepsini Anacaddede kasabanın eczanesinde şimdi Saatlerce uzaklarda metropol hayatından Gündüzleri kar hesabı sevişmenin özlemi Çocukluktu gözlerine adanan şiirleri…
İşte gidiyorum canım Anneciğim Dönüşümü bekle hoşça kal Diremişim arına gecegündüz dua et Hoşça kal şimdi hoşça kal Hemen gitmem gerekli Orda çakal yürekli Yiğit arkadaşlarım bekler Pençesi kanla süslü Her biri dağ göğüslü Yiğit arkadaşlarım bekler Hep birden hey hep birden Harkete geçtik İzmir’den İlden ile şan yürür İşte gidiyorum canım Babacığım Al künyemi…
Evlerinin önü mersin Ah sular akmaz gadınım tersin, tersin Mevlam seni bana versin Al hançeri gadınım vur ben öleyim Ah kapınızda bir danem Kul ben olayım Hayda efeler of Evlerinin önü susam Ah su bulsamda gadinim Çevremi yusam Açsam yüzünü baksam doysam Al hançeri gadinim vur ben öleyim Ah kapınızda bir danem Kul ben olayım…
Bulutlu gecelerden Sonrada güneş parlar Bir benim karanlıkta Bir benim böyle ağlar Yalnızlar sevmek ister Ağlayanlarda gülmek Benimse alınyazım Ne yazık terkedilmek Çocuklar çiçek sever Kadınlar çocuk özler Gülmeyi bilmedi hiç Buğulu gözler