Karacaoğlan – Öğünsün (Ala Gözlerini Sevdiğim)

Ala gözlerini sevdiğim dilber Şu gelip geçtiğin yerler öğünsün Kadir mevla’m seni öğmüş yaratmış Kısmeti olduğun kullar öğünsün Huri melek var mı senin soyunda Ah-ü zarım kaldı uzun boyunda Kadir gecesinde bayram ayında Üstüne gölg’olan dallar öğünsün Huri kızlar sürmelemiş gözünü İlin aşiretin çeksin nazını Kaldır perçemini görem yüzünü Yüzüne dökülen teller öğünsün Karac’oğlan der…

Edip Akbayram – Çocuklar

Çiçekte tomurcuk tarlada başak Hepimizden daha yakın yaşamaya Sayrılı uykusuz ve yalınayak Koşarak oynayarak büyüyecekler Çocuklar düşe kalka oynaya güle Birgün gelip büyüyecek, yürüyecekler Petekteki balımız, gökteki yıldız Ve bizden daha yakın onlar güneşe Sevgili kardeş elele kitaplar ellerinde Şarkılar dillerinde büyüyecekler Köylerin yollarında kentlerin yollarında Birgün gelip büyüyecek, yürüyecekler

Ahmet Yılmaz – İnsanlar

Ömrünün sonunda altmış yaşında Akşamı zor eder ekmek peşinde Aç yatsa da haram görmez düşünde Ülkemde aç gezen insanlarım var. Bir köpek besleme modası çıktı Yetmedi maması sodası çıktı İtlerin berberi dadısı çıktı Ülkemde aç gezen insanlarım var. Yetimin hakkını götüren beyler Gidip İsviçre’ye yatıran beyler Canımı burnuma getiren beyler Ülkemde aç gezen insanlarım var….

Rafet El Roman – Leyla

Yine mi bela yine mi bela Nedir çektiğimiz Bize bu ceza bize bu ceza Ağır ey tanrım Bize de bir şans bize de bir şans Tanı ey kaderim Fazla yaşayamam fazla yaşayamam Ah şu gençliğim Leyla Leyla uyusam dizlerinde dalsam rüyalara Sen gideli Leylam karardı dünyam Hiç yaşamadim bir şey anlamadım Sarılsam sana canım dalsam…

Sibel Bilgiç – Ayrılamam Mı Sandın

ilk aşkım hayalimdin ben seni ölesiye sevdim yazım kışım baharım mevsimlerimdin bilmedin bilemedin bir ben gittin beni buna mecbur ettin kalemini kendin kırdın beni çok hafife aldın böyle çok seviyorum diye ayrılmam mı sandın kalemini kendin kırdın beni çok hafife aldın böyle çok seviyorum diye ayrılmam mı sandın son aşkım hayalimdin ben seni ölesiye sevdim…