Bugün ayın ışığı elinde bal kaşığı Gine nereden geliyon da mahlenin yakışığı Vay neredesin neredesin kaldır camın perdesin Diyeceğim çok amma da pek kalabalık yerdesin Kara poşuna kurban çatık kaşına kurban Yalnız sana değil de arkadaşına kurban Vay vay vay vay pambuğum edasına yandığım Seni hasta diyorlardı nasıl oldun sevdiğim Karşıdan geçti gelin elinde testi…
Doğrusu şaşırttın beni, demek gitmek zorundasın Belki her şey daha iyi olurdu, kalsaydın, kaybettin Bir hırsız içimizde, istiyor her her şeyi Tüm ruhumu, bedenimi, her şeyi, her her her şeyi Salı, çarşamba, perşembe Geçiyor günler böylece, böylece Ve kalan kısımda başlıyor geriye dönüşler,pişmanlıklar Gitme kal, gitme kal, gitme kal Gitme kal, gitme kal, gitme kal…
What’s the going rate on life vs. love? What’s the going rate on heaven up above? I feed on the plans that I’ve made up to now What’s the going rate on accountability? What’s the going rate on you vs. me? I’m far from the walls and the trust that keep me here I’m stuck…
Üzerimde sana gelirken giydiğim o pardesü Büyük cepli, kış rengi kavun içi çiçeklerle kaplı olsaydı üstü Yaz koksa n’olurdu sanki Dışında bir damla yaş özümde yıllarım Yaşım kadar beklediğim bu anı her yıl bir artı Başımda bir deli sevda dün gibi hatırlarım Düşümde istanbul dört bir yanı seninle kaplı Güzünde gizli güzel yanı bu şehrin…
serdim yollarına gönlüm atlasını heyhat, aldanmışım, bağladı aşk kapısını yol ver, yol ver bırak gönül, boş ver sevdayla uslandı gönlüm, geç git üstünden sitem etmem kimselere, geçtim kendimden açar gönülde bir çiçek, duyulmaz sesi büyür ha büyür yürekte sevda dikeni yol ver, yol ver bırak gönül, boş ver
Something tells me that we’ll come out of this With a healing compassion or a scarring bitterness Don’t revive painful times, let them rest Don’t drag a net through the sea of forgetfulness The cut was deep, the blood was warm I can’t deny what it’s done But if we don’t release the past We’ll…
Ara ara göç ettiler bırakarak yoldaşları Gözler yaşlı terk ettiler gurbet kuşları Gönül ezik ayrılırken alem duydu feryatlar Cana dosta sarılırken döneceğiz diyordun Gurbet gurbet gurbet gurbet kuşları Sitem sanma ey allahım nedir sevenin günahı Mutlulukla kucaklaşsın tez dönsün gurbet kuşları Çilemiz bu yazımız buymuş kader aldı hep ahları İki yudum sevgi için ezildi gurbet…
Ben nasıl çıkacağım Geminin direğine Mevlam sabırlar versin Valdem yüreğine Derede bir gül bitti Tuna yolunu tuttu O benim garip valdem Nasıl beni unuttu Trabzon’dur ilimiz Akça görmez elimiz Bu yıl hamsi çıkmazsa Neye varır halimiz * Hamsi koydum tavaya Başladı oynamaya Geldim bakdım hamsi yok Başladım ağlamaya
Bir daha sevmem ben asla Boş yere kalbimi kırma Çok şey harcadım uğruna Bir daha dönmem ben asla Boş yere gönlümü kırma Çok şey harcadım uğruna iliyorum her şeyi Ta başından beri Gidiyorum yüreğinden Unut beni Elveda aşkım sana Sende kalan umutlara Gidiyorum bu son veda Haberin olsun
Derinlerde şimdi kalbim Kayboldun geçmişimde Rüyalarımdı tek sebebim Karanlık gecemde Acıtıyor sözlerim Bak yoksun şimdi Hep gitmek isterdin Unutmuş kırık kalbimi Şimdi rüyalarımda Yanlız yürüyorum O boş kaldırımlarda Ne senle ne sensiz güzel rüyalarım Derinlerde şimdi kalbim Kayboldun geçmişimde Rüyalarımdı tek sebebim Karanlık gecemde Acıtıyor sözlerim Bak ağlıyorsun şimdi Hiç tutmak istemezdin Sana uzanan elleri…