Teoman

ruhidir benim adim hiç çıkamam evimden dostlar uydururum hayali mutluyumdur bu yüzden bir çiçek dürbününden insanlara bakarken bir gün bir istasyon gördüm trenleri geciken yolcular ellerinde tek gidişlik bir bilet henüz bilmeselerde hayat bundan ibaret istasyon insanları burdalar tesadüfen aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden eskiden çok eskiden ben daha çok küçükken henüz cennet plajı…