Erdal Güney – Yayla Mengisi

Yazımı yazan kalem dünde kırılmış, Bağırmışım, çağırmışım sesim kısılmış Kara kaplı deftere de ismim yazılmış Var mı böyle bir şey, var mı söyleyin Yaşamaktan yorulmuşum çare söyleyin İstermiydim böyle olsun İsterdim ki zaman dursun Şu dünyada sevenlere Çektiklerim deva olsun Ziyan oldum, ziyan oldum Kaderimin elinde Davacıyım yaşadığım Dünümle bugünüme Bitmez oldu, bitmez oldu Hesabım…

Sevdan ile düştüm yaban ellere Dalıp çıktım ateşlere küllere Giyin demir çarık gel ardım sıra Dağlara, yollara, çöllere Diyardan diyara bir yol Sor beni yarim yarim Bul beni yarim yarim Gör beni yarim yarim Ah beni beni Sen kalem ol ben de kağıt Yaz beni yarim yarim Çiz beni yarim yarim Çöz beni yarim yarim…

There’s something beautiful in the reopening of these wounds. So i ask you. Was it all worthwhile? And maybe time has worn this skin to a weathered useless shell It’s so whorthwhile It’s so wright As we run this page begins to tear away And we run as out minds sift through reality. This page…

Bir gençlik rüzgarıdır eser deli deli başımda Başım öne eğilir kalırım yalnız başıma Bir gençlik rüzgarıdır eser deli deli başımda Başım öne eğilir kalırım yalnız başıma Nerdeyim ben nerdeyim gökte mi yerde miyim Gönlüm hasret ruhumu şafak sayar gözlerim Ağlama ağlama sus ağlama gözlerim Ağlama ağlama sus ağlama gözlerim Bir görsem yeşilliği umut dolar içime…

Ne yandasin benim canim sevdigim O yaniya dönem dönem aglliyam Bir mektub yazki kurban oldugum Yüzlerime sürem sürem agliyam Dönem aglayam bakam aglayam Tövbe daha gelmem ellerinize Mevlam kavustursun bizi gülümüze Benden selam olsun tuncelinin eline O yaniya dönem dönem dönem aglayam Benden selam olsun olsun Hozat eline Valla o yaniya dönem dönem aglayam Benden…

Bağ-ı hüsnün o güzel gülleri soldu O güzel günlerimiz bir hayâl oldu Ufku ümmîde hazân gölgesi doldu O güzel günlerimiz bir hayâl oldu