Ferdi Tayfur – Neyleyim Sen Yoksan Eğer

Yüce Dağ Başında Ceylan Balalar Ceylanın Balasın Ohçu Varalar Niye Men Ölmüşem Ki Seni Alalar Ağaç Olaydım Yolda Duraydım Sen Gecen Yollara Kölge Salaydım Yeri Yeri Men De Gelim Dalınca Destmal Evle Apar Meni Yanınca

vay vay vay tosuno yaylada yaylasıno ipek mendil kirlnemiş lo gönder yar yıkasıno biri der neredeydin biri der kiminleydin biri der gelmeseydin lo yandım 3 avrat elinde biri der gelmeseydin lo yandım 3 avrat elinde way way waywayy tosuno ağzi burni yesino ipek mendil kirlenmiş gönder yar yıkasıno ipek gömlek kirlenmiş lo gönder yar yıkasınoo…

Afşar beylerinde gördüm bir güzel Kozan ovasından çeker göçünü Kadir mevlam öğmüş kendin yaratmış Sırma ile karıştırmış saçını Göremedim altınından tuncundan Öpemedim dudağının ucundan Gözlerin sevdiğim senin ucundan Üç beş sene bekleyeyim haçın’ı Sabahleyin kalkar kendini öğer Altın saç bağların topuğun döğer Sade kaşlarıyla gözleri değer Acem ülkesinin taht-u tacını Karac’oğlan der ki oynadım güldüm…

Tortusu kaldı bende açtığın yaraların Anladımki başka tende gülüyor dudakların Bir an gelir ben olurumda bir sen olamam Yitiririm benliğimi Yine de seni unutamam Öyle bir aşk ki Ömre bedel Canımı acıtıyor Öyle bir aşk ki Ne yapsam da arınamam günahlarımdan

Bu gün de bir dolaştım sokak sokak Beş on çocuk sıra çemberler gibi Halleri kalbime yuvarlanarak Soğuk soğuk yaslandım mermer gibi Kimi çapkın kimi başıboş kimi Sokakların en kıdemli hakimi Dikkat ettim şu bir günlük zevkimi Bu bir avuç beş on çocuk yer gibi

Bir yüzüme baktın bir boyun büktün Sevginin zehrini gönlüme attın kalbime taktın Madem ki sonunda ayrılık vardı Neden beni buldu beni ağlattı beni sızlattı Karardı benim dünyam feryadımı duysana Kayboldum bir meçhule ellerimden tutsana Karardı benim dünyam feryadımı duysana Kayboldum bir meçhule ellerimden tutsana Seninki sevgi değil seninki aşk değil Seninki gönül oyunu şu halime…