Duman – Olmadı Yar

Ha ha ha ha ha ha

Bu yol bir şehre giderdi Güneşin tutuştuğu denize batmış güle Mavi ıslak gecelerde ne sevgiler açardı Dünya menekşe bahçesinde alev alev Ey şehir sen yoksun Uyudun uyandın büyü bozuldu Bir kapı kapandı geçmişe Toprak yok artık su yok Sevinç telaş yok Ey şehir sen yoksun Bu kıyıda bir ağaç yeşerdi Sedefin toprağında diz çöktü maya…

Tam Unutmuşken Herşey Bitmişken Herşey Yolundanın Sakinliğini Yaşarken Birini Gördüm Birden Geri Döndüm Birden Karşımda Yeniden Sanki Seni Gördüm Bu Kadar Mı Olur Bu Kadar Mı İnsan İnsana Benzer Yine Mi Aynı Kader Aynı Keder Hadi Bakalım Çık İşin İçinden Çık Çıkabilirsen Nabız Atıyor Taşıyor Tenden Durdurabilirsen Buda Bir Ceza Vardır Biryerlerde Günahım Olmuştur Benim…

Yamaçlarda zeytin büyür Dallarında siyah altın Ovasında tütün uyur Uyanınca sarı altın Buğday eken altın biçer Pamuk desen beyaz altın Çamurunda güzellik var Kleopatra’nın pudrası Bakırçay bu yediveren Almasını bilenlere Ağaç kesip dağ delersen Uyanır uyuyan tanrılar Referandum ettik gari Madenciye güle güle Siyanürü duyduk hele Ölüler altın takar mı? Bergama’ya yolun düşsün Siyanürcü şirket…

Gönüller taşa döndü Mevsimler kışa döndü İnsanlar başa döndü Medet Allah’ım… İhanet yarış içinde Düşmanlar barış içinde Herkes kurnazlık peşinde Medet Allah’ım… Can kıymaya dur diyen yok Gözler ateş, sözler bir ok Senden başka bir çarem yok Medet Allah’ım… Din iman para olmuş Hırsızlık sıra olmuş Herkes bir yol tutturmuş Medet Allah’ım Söz: Ahmet Duyar…

Çok yanıldım, aldatıldım Çocuk gibi ağlatıldım Yalnız kaldım Dersimi aldım Geçte olsa akıllandım Bundan böyle Hiç kimseye güvenmiyorum Arkadaşlık, dostlukmuş Hepsi hikaye Yalan aşklarıma Giden dostlarıma Sahte dünyaya Rest, rest, rest, çekiyorum