Tanju Okan – Sensiz Esen Rüzgarlar
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere.
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen…
Kıyıda köşede gülüşünn kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen…
Kadınım, kadınım, kadınım.
Hatırla o günü karşı ki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilk bahar sabahı
Sen…
Sönmüş bak ışıklar,ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen…
Kadınım, kadınım, kadınım.
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere.
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen…
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen…
Kadınım, kadınım, kadınım.
Bana biraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen…
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle
O kapıyı kapat elini ver bana
Dışarıda yalnız üşüyorsun
Sen…
Kadınım, kadınım, kadınım
12 Comments