Şevval Sam – Kapıldım Gidiyorum

Gönül hasbi yare sual olmuşsun Ne kaçar kovalar ne tutulursun Bir yüze gülene meyil vermişsin Ne candan seversin ne sevilirsin Yeter ettin dertliye sen bunca naz Nedir bu ettiğin bana hilleyi baz Adam ol sadece behey kumarbaz Ne oynar udarsın ne udulursun

içerimde yangın yakılır of küllerine cezve sokulur son bakışın aklıma takılır aklıma takılır aklıma takılır ah gece gündüz susan dudaklarım çözmüş gemiyi,yakmış konakları kimseler duymaz gizlice ağlar sessiz sedasız kaybolan yıllar kimseler duymaz gizlice ağlar sessiz sedasız kaybolan yılarr sessiz sedasız kaybolan yıllar . . .

O gün yüreğimizde mavzer Güneş alnımızı yakıyor Beşbin kardeş yürüyor güneşe Mehmet kavgayı öğretiyor Bakın bir sokak İşte Mehmet çıkıyor Öbür sokaktan Yine Mehmet çıkıyor Beşbin Mehmet koşuyor güneşe Ölüm yağmuru hiç dinmiyor Beşbin kardeş yürüyor güneşe Mehmet kavgayı öğretiyor Kuşandık genç öfkeni Taşların kucaklarımızda Bizlere öğrettiğin kavga Kavgamız büyüyor omuzlarımızda Büyüyor Bizlere öğrettiğin kavga…

Çok görüştük Çok seviştik çok mu İki deli iki yanan gönül için çok mu Yorulmayan doyulmayan aşk yok mu Hep acılarla mı bitecek, başka sonu yok mu Çok muhabbetten tez ayrılık gördük Durum bu inkar edilmez öldük Aşktan öldük Bu böyle gelmiş böyle mi gidecek Bilmem ömrüm nerde tükenecek Yetişemem ben belki düzelecek Neye yarar…

Durdurdun içimdeki aşk denilen duyguyu Ne olur beni sevme biz arkadaş kalalım Gönlüme dokunmada istersen canımı al Şimdi gözleri yaşlı benim bekleyenim var Seni sevdim diyemem, sana yalan söylemem Bir anlık heves için günahına giremem İnsan birini severken, başkasını sevemez Dili seviyorum dese, gönül inan sevemez

Her akşam olmadan önce solgunlaşır gökyüzü Ve herşey geçer usulca Ve herşey daha yorgun sessiz O zaman daha da çoğalır denizler Merhaba çocuk Göçler ve savaşlar yenilir Öğrenmelisin, düşünmelisin, yaratmalısın Ve hergün daha umutlu Ve herşey yaşanmadı daha