Candan Erçetin – Oyalama Artık

Elif dedim be dedim Kız ben sana ne dedim Kuş kanadın kalem olsa Ah yazılmaz benim derdim Elif’im noktalandı Az derdim çokçalandı Yetiş anam yetiş Ah mezarım tahtalandı.

SAGOPA KAJMER Rüzgar essin, ümitlerin serinlesin Tepe taklak olsun güneşin yaktığı zemin Ben bir kalıp buz. Rap dudaklarıma vantuz Lan olum bak burası koca denizde iki kaşık tuz Bedenimle sevgili olduğumdan bu yana geçmiş bir dolu sene. Çok ihanet etmişim bilmeden zavallı bene. Caddeler pişmanmış beni gördüklerine Ağırlık olmuşum soğuk kaldırımlar üstünde, et dikende!… Ben…

Kopartdın gonca gülümü Soldurdun ümidimi Sende kalsın tüm anılar Geri ver yeter kalbimi Kalmadı hiç bir şey Ne sevgin ne de aşkın Kalmadı hiç bir şey Ne sen ne de adın Kalmadı hiç bir şey Ne sabrım ne de tadım kalmadı hiç bir şey Ne ben ne de canım Ulaşamıyorum ben sana Yetmiyorsun anlasana Tükettin…

Alnındaki yazın olam Yürekteki sızın olam Dilindeki nazın olam Gitme ölem gitme, gitme Gitme ölem gitme, gitme Dilindeki nazın olam Gitme ölem gitme, gitme Gitme ölem gitme, gitme Gitme cano gitme, gitme Gitme ömrüm gitme, gitme Kurban olam canına ben Gitme ölem gitme, gitme Gitme cano gitme, gitme Gitme ömrüm gitme, gitme Kurban olam canına…

ezim ezim ezilmişiz kurutmuşlar kanımızı bir çarmıha dizilmişiz açlık almış canımızı bir değil derdimiz bindir biliriz bunlar nedendir çalsın grev davulu ayağa kalkma günüdür onlar vermez alacağız çığ gibi çoğalacağız soygun talan tezgâhını söküp yere çalacağız söz: ümit ilter müzik: grup yorum

Zamanla tanırsın insanları Yiter hayallerin birer birer Gerçeği görüp nefreti tadarsın zamanla Günler geçer saymazsın Sonu yokmuş gibi yaşarsın Geceler mezar olur dalarsın uykuya Nefes al nefes ver Nefes al nefes ver Nefes al nefes ver Gün olur herşey biter Bu adam gitti gider Yorgun argın Usulca burdan göçer Kırgın üzgün Çocukken kurduğun hayaller Tükenir…