Mustafa Sandal – Haydi Hisset (Beşiktaş Sen Bizim Her Şeyimizsin)

İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı Önce hafiften bir rüzgar esiyor Yavaş yavaş sallanıyor Yapraklar ağaçlarda Uzaklarda çok uzaklarda Sucuların hiç durmayan çıngırakları İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı Kuşlar geçiyor derken Yükseklerden sürü sürü çığlık çığlık Ağlar çekiliyor dalyanlarda Bir kadının suya değiyor ayakları İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı İstanbulu dinliyorum gözlerim kapalı Serin serin…

Gönlümün sarayında Geceler zindan oldu Ayrılık gardiyanı Başımda bekler durur Hasretinle, ağlamaktan Göz pınarlarım kurur Neden senden uzakta Sensizliğe sürgünüm Neden senden uzakta Sensizliğe sürgünüm Neden, sızlar yüreğim Neden ben de gülemem Bana gönül yasandan Af çıkar mı bilemem Kapalı kapılardan Çıkıp sana gelemem Neden senden uzakta Sensizlige sürgünüm Neden senden uzakta Sensizliğe sürgünüm Gurbet…

Alışamadım ayrılıklara Bir yalan olsaydın keşke Acımasızca saplandı yüreğime kaç hain bıçak Kaç uzun gece Bakışların gül vedaydi Benden bir şey saklayan Her sözün bir elvedaydı Bana seni yasaklayan Hala benim ezberimsin Deliler gibi özlüyorum Gözlerim sende kaldı sevdalım Hiç kimseleri görmüyorum Söz: Hakkı Yalçın Müzik: Gökhan Özen Düzenleme: Gökhan Özen

Dur gitme biraz yaklaş yamacıma Lütfen dinle Haksızlık etme, pişmanlık yerine can veriyorum Kıskandım, evet hatta bir deliden biraz hallice Üzdüysem seni, affet saf yüreğim fark edemedi Kolay gelir hep ayrılık İlk başta terk edene Ama sonradan kor Yavaş yavaş işler en derinine Dur öyle gitme koyma bir başıma Sensiz olmaz Yok sensiz yapamam, üzmem…

Dün geceyi benle sabah etmedin Yürüdük aynı yolları beni bilmedin Gidersen küçüğüm beni sevmedin Oysa ben başkasına gönül vermedim Her şey boş dünyada Her şey boş hayatta Yaşadığın kar yanına Yaşayalım sonunu düşünmeden Ağlayalım kederden, hüzünden Bir oyun değil mi hayat Sahnelenmeyen Oyuncu olmak dururken seyretmek neden Her şey boş dünyada Her şey boş hayatta…

instrumental