Sansar – 180 Km

Moruk dumanlı yollarında ahmağın biri olursa

kolumda yolun dar sonunda yalan var

kubar var duman var kumarbaz ayaklar

basar bu şehrin yollarında parçalanmış dudaklarla

kafiyeler aynı sözler aynı vokal garip

değişmiyor yazdıklarım gördüklerim hep garip

sövdükleri bir gariban dövebilirler rüyalarda

anca rüyalarda kendi rüyalarında

rap yapmak için çok yaşlıyım 18 yaşında

boşver daha herşeyi herşeyin başındayım

hep yapmak istediğim şeydi bir albüm ve sonra

belki uçurumun başındayım

sizin gibiler moruk hastalıklı kişiler

yaptıkları eserlerde saklar hep bir şeyler

delilerin bir tanesi demek ki düşünen

bir adammış burdaki sürekli bir şeyler

Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim

Sonsuz derdim zaman geçti anlar olduk ki

Ne kadar yüksek sende hayat 180’de

Bana sorsan artık kayıp gerçek

Tutunmak zor olmalı sen de gördün

İnandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı

Bazen saçmalıyorum sadece gül diye

be rapciler artık gerçekten çete Türkiye’de

artık silah gösteriyoruz gül verene

tribe giriyorum selam verirken gülmeyene

üstündeki kabandan rahatsız dayılar

ve youtube’da ki kliplere aşık olan karılarla

olmuyor işte cool edit’i tıklamakla

vokale kompressor dayamakla

biz de senin gibiydik 2000’li yılların başında

arkadaşlarımız vardı piercingiyle kaşında

ve sonra bir gün icab etti taşınmak

yalnız yaşamaya başladık 17 yaşında

ne kadar yüksek sende kafam 180’de

hergün çıkıp sokakta nüksetsem de

olur uzun hava söylerim istersen be

benim yaşım küçük ama misket sende

Bir zamanlar hayat derdim gerçek derdim

Sonsuz derdim zaman geçti anlar olduk ki

Ne kadar yüksek sende hayat 180’de

Bana sorsan artık kayıp gerçek

Tutunmak zor olmalı sen de gördün

İnandın elbet bıraktığım gerçek kalmadı

Oğlum bu sokaklar var ya sana morfini dayarlar

Ev basmaya kalkarsın, evini basarlar

Bir yıl sonra yanında olmaz o kaşarlar

Sen onları taşıdığın sürece taşırlar

Antibiyotik gibi gelir birden bire çekilmek

Efendilik değil reis, yaptığın çekinmek

Kimse istemiyor moruk azıyla yetinmek

Dört oda bir salonda büyüyen de yetimde

Elindekinden bir yudum ver bir şey sorma dayı

Yataktan ters kalktım papaz olmayalım

Hayat trafiğinde ağlatırken kornaları

Oyunda kural yok ki kurala göre oynayalım

Yani teenage kardeşim senin anlayacağın

Bu işi bırakmazsan sürekli ağlayacağın

Anadolu’nun ve dünyanın altın çağı

Hesabım her eksildiğinde diyorum almayacağım

Similar Posts

5 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir