Teoman – Sessiz Eller

Ham meyvayı kopardılar dalından Beni ayırdılar nazlı yarimden Eşim dostum tutmaz oldu elimden Onun için kapanmıyor gözlerim Benim yarim yaylalarda oturur Ak elleri soğuk suya batırır Demedim mi nazlı yarim be sana Çok muhabbet tez ayrılık getirir Uzun olur gemilerin direği Yanık olur aşıkların yüreği Ne sen gelin oldun ne ben güveyi Onun için açık…

Ela gözlü benli dilber Sen de olasin benim gibi Zülfün sökük boynun bükük Sende olasin benim gibi Bahçende güller bitmesin Kapindan hekim geçmesin Dalinda bülbül ötmesin Sen de olasin benim gibi Gel yanima saril bana Ele gözlüm yandim sana

Gesi bağlarından dolanıyorum Yitirdim yarimi amman aranıyorum(2) Bir çift selamına güveniyorum Gel otur yanıma hallarımı söyleyim Halımdan bilmiyor ben o yari neyleyim Gesi bağlarında üç top gülüm var Hey Allahtan korkmaz sana bana ölüm var(2) Ölüm var sa bu dünyada zulüm var Atma garip anam beni dağlar ardına Kimseler yanmasın anam yansın derdime

Derinliğinde kaybolan ruhum, Yitirdi anlamını ararken, Düşüyorum durmadan. Keskinliğinle yarılan kalbim, Tüm inadıyla çarpıyor, Tek bi damla kan olmadan. Kendimi rafa kaldırdım, kaybettim, kırıldım. Derdimi Tanrı’ya anlattım, duruldum, uyudum. Keskinliğinle yarılan kalbim, Tüm inadıyla çarpıyor, Tek bi damla kan olmadan. Kendimi rafa kaldırdım, kaybettim, kırıldım. Derdimi Tanrı’ya anlattım, duruldum, uyudum. Kaybedenler kulübünde tek üyeyim, Yapayalnız,…

Tam da alışmışken, sıcacık gülücüğüne, Sebiler haykırırken, çığlık çığlığa, Hüzün niye, bu ağlamaklı, Hasret kalmak, kahrolmak niye ? Tam da alışmışken, parlayan gözlerine, Mutluluk yansıtırken, ışık ışığa, Nefret niye, bu karamsarlık, İsyan etmek, dargınlık niye?

Bu akşam asla ölemem, Çünkü hala çok yalnızım. Belki aşık olurum diyerek, Yarına uyanmak off off. Aşk için hayatta kalmalı Ölmek zaten en kolayı. Yaşamak daha zor haklısın, Yok öyle yağma erken kaçma kal kal. Göster kendini zamana, kendi elinle harcama. Birileri zaten dünden hevesli. Bırakmazlar ki seni asla. Seni bana,beni sana,sana bana