Neslihan – Yağmurun Hikayesi

İnsan kısım kısım yer damar damar Kaşları lam elif gözlerin kamer İnce bel üstüne olaydım kemer Yakışır beline sar beni beni Ben isterim nazlı yara kul olam Değmen bana yana yana kül olam Sen bir bahçıvan ol bende gül olam Yakışır eline der beni beni

Geçmiyor günler sensiz ağlıyorum kaderime Nedir bu çilem Allahım günahim ne Sensizliğin bedelini ağır ödüyorum Yapamam sensiz ne olur dön geriye Yanarım bir öfke uğruna Yanarım bir vefasız adına Yanarım gözyaşlarıma Yanarım solarım Sana ne yaptım ki bu ceza niye Hiçmi sevmedin beni zalim ölürcesine Bıraktın beni çaresizliğime Yapamam sensiz Ne olur dön geriye Yanarım…

Bütün gece sessiz oturduk çıt çıkmıyordu Bütün gece sus pus oturduk sezen söylüyordu Gözlerin ayrılık dedi gözyaşların yalan O güzel günler geldi geçti sakın ağlama ardımdan Gözlerin ayrılık dedi gözyaşların yalan O güzel günler geldi geçti sakın ağlama ardımdan Son defa ama son defa elveda diye, diye içimden Kal demeni bekledim Kal demeni bekledim Son…

Gece uçurum Gece esmer Koyulaştı hüzünler Yine sana ihtiyacım var Bu saatlerde olur ihanetler Bu saatlerde olur cinayetler Senin sevgine benim İhitiyacım var Dudaklarımı kanatır dişlerim Bitmiyor sana aşkım şiddetim Yaprak gibi titrer bedenim Gel bir nefesinle öleyim Cennet koynunda saklı senin Cennet ellerin gözlerin Yasak sevgilim cennetim Beni sevmediğini söyle de öleyim İhtiyacım var…

Dokunuşu içimdeki ben Sen benim diğer yanım sen Ruhum yarısı olansın Birbirimizi tamamlayan tarafız Geçmiyor zaman her daim Görmüyo musun bendeki seni Dümdüz olur karmaşık dünyam Yemyeşil sayende Siyah olan herşey bembeyaz Aldık aşkımızı ondan emanet bize Emanet bizde büyüsün aşk off off

yavaş yavaş araladı göz kapaklarını… perdeleri açılıyordu tiyatronun… sahnedeydi artık idil can… heyecandan titreyip kasıldı… ağır ağır kapandı perde… gülümsüyordu dünyaya… kadınlar ki; bin yıldır cephe ardında… kadınlar ki; şimdi düşmüş, dövüşüyorlar cephede… ayşe gülen, nil, sibel, adalet… toplanmışlardı başına… terini sabo siliyordu… içi bir cehennemdi söndüremiyordu. mitralyöz, mitralyöz… kim? dedi sabo. benim! dedi mitralyöz……