Boynuma dişini taktın takalı,
Kanımda dengeler değişiyor,
Bu şekilde bırakıp gittin gideli,
Ellerim kokunla dövüşüyor.
Isırıpda dişini taktın takalı
Kanımda dengeler değişiyor
Ateşini bırakıp yaktın yakalı,
Bedenim vampire dönüşüyor.
Kimisi çılgın bir günlük heves gibi
Kimisi dargın nazli bir çicek
Kimisi olgun bi barbie bebek gibi
istemiyor,İstemiyor.
Yıllara esir olduk şimdi reimler eski gibi Hatıralar sarardı soldu o gülüşler kayboldu Benim hikayem daha bitmediki daha yarınlar var Daha ne şarkılar var sölenecek gittin sevdan kaldı Tövbe ettin olmaz aşkım olmazki Sanmaki ettim ah senin ardından Olmaz olmaz olmaz af diler ne çare Ağlamam inanki şimdi ardından Yıllara esir olduk şimdi reimler eski…
ELİNDE BİR KUKLA OYUNCAK OLDUM İSTİYORUM SENDEN GERİ VER BENİ AYRILALIM DERKEN DOĞRU SÖYLEDİM ALIYORUM SENDEN ÜMİTLERİMİ VARSIN KÜL OLSUN BÜTÜN UMUTLAR SENSİZ DOĞSUN ARTIK BANA SABAHLAR SENSİZ UYANSIN BÜTÜN ARZULAR İSTİYORUM SENDEN GERİ VER BENİ GERİ VER BENİ GERİ VER BENİ İSTİYORUM SENDEN GERİ VER BENİ DEĞMEZSİN DÖKTÜĞÜM GÖZYAŞLARIMA DEĞMEZSİN O BENİM BÜYÜK AŞKIMA…
Susdarak ağlayarak Ağlamaya alışarak Sebebini bilemeden Kafeste yaşayarak Bilerek isteyerek Bazen de nefret ederek Yanıyoruz kanıyoruz Soruyu soramıyoruz Aşk Nerde Ağrıyıp acıyarak Affederek avunarak Avunmak imkansızsa Kendimizi savunarak Bilerek aldanarak Konuşurken Bakışırken Islak ıslak sevişirken Aşk nerde Kadere kafa tutup Ona buna meydan okuyup Göze alıp herşeyi herkesi Hepsini bırakıp Ellerimle kazıp kazıp geldim Burada…
Yapamıyorum kimseleri sevemiyorum Gönlümden kopanı istiyorum Kapatıyorum gözlerimi ölemiyorum Sen yoksan yarını görmüyorum Alnamsızdı kavgalar kıskandım seni canım Çiçeğim sen gül ben solarım Tiryakin oldu canım ah tiryakin oldu kanım Deliler gibi kıskanırım Affet beni sevemem inan canım senin gibi Affet beni yüreğimde ağlarım çocuk gibi Sen duymadan sen duymadan sen duymadan Söz : Ertuğrul…
ben de gönül çektim eskiden yandı hayatım bu sevgiden anladım ki bir aşka bedel gençliğimmiş elimden giden önünde ben geldim de dize yar olmadı bu kimse bize en nihayet düşüp can verdim gözündeki yeşil denize sarmadımsa da belden, geçmedim bu emelden bir hazin maceradır onu aldılar elden başkasına yâr oldu, eller bahtiyâr oldu gönlüm hep…
Derinden derine ırmaklar ağlar, Uzaktan uzağa çoban çeşmesi, Ey suyun sesinden anlıyan bağlar, Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi. Gönlünü şirin’in aşkı sarınca Yol almış hayatın ufuklarınca, O hızla dağları ferhat yarınca Başlamış akmağa çoban çeşmesi…; O zaman başından aşkındı derdi, Mermeri oyardı, taşı delerdi. Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi. Değdi kaç dudağa çoban…
11 Comments