Murat Boz – Umrumda Değilsin

Ne kadar şans gerekirki bu hayat geçmesin pas harfiyen uyulacak tek kural fiyakalı çeket için sen kovala gerisi kader biraz tersten yazmaya başladı serseri seyir halindeki tüm cümleyi düzden okumayı denedi bu defada defteri onu tersledi rüyaların sonu yok gibi kaç kişi sildi bütün geçmişin pisligini anlatması zor gibi ama çok kişi zaten unuttu bütün…

ela gözlerin neden ağlamış simsiyah saçların neden ağarmış inan sevgilim senin eserin hep senin için doldu gözlerim aşk ateşine beni sen attın beni kendine kul köle yaptın tövbe bir daha sevmeyeceğim ölsen kabrine gelmeyeceğim bak benim gölüm dertlerle dolu sen kapattın bu sevgi yolunu gün gelir geçer senide bulur seninde benden ne farkın olur aşk…

He needs me He doesn’t know it, but he needs me And so no matter where he goes Though he doesn’t care He knows that I’m here He needs me I ought to leave him, but he needs me I know that I’m not very bright Just to tag along Oh, but right or wrong…

The streetlights outside my window surrender to the dawn. A million reasons I should sleep but I can’t think of one. Maybe I tuned her in through all the voices in my head. Maybe she thought of me as she rose from an empty bed. And I’m just trusting this pen to find the words……

Nakarata arabesk koysam mainstream çalar mı parçam söyle Sen rapi kutu kola gibi ezdin hep peşinde kalacak gölgem Rapinizi karı kız takımına ithafen yaptığınız şarkılarla baydın Ben sana kaydım zaten gezegen sana sen gezegene fazlaydın Afgan yurduna sarkan şeytanlar gibi alçak bir nankörsün Kaçtan verdin kilosunu wack’lerin tepside kendini sundun sürtük En son savaşımı düşmana…

Oh my look at you The wide-eyed ingenue See me coming Whisper something Who are you Looking through the glass at me Like you’re gonna make it happen Let me tell you something true You know it’s just the same old story Stars rise and Stars fall But the ones that shine the brighest aren’t…