Ajda Pekkan – Ben Bir Köylü Kızıyım

Her gurup vaktinde çekilirim koylara Bırakmışın saçlarını Gölgelerin acısına Bu deniz yangına senden kalan En son hatıra… O şehirde sen beni terk ettin be deli Gözlerin suskun bir liman Sen ise gemi Bu rıhtımı bekleyen son yolcu benim Beni böyle çagresiz terk ettin Be deli yoklugunla ugraşmaya gücüm yetmiyor Beni bu yıllar degil Sendin eskiten…

Yüküm ağır çok yorgunum Gel birde sen yorma Olan oldu giden gitti Gel üstümde durma Aklım çoktan firar etti Ne olur hesap sorma Can dayandı can dayandı Gönül yandı can dayandı Senin için her acıya her çileye can dayandı yaaar yaar yaaar can yanar Hayat denilen şu kavgada Kalbim yenik düştü sevdada Hep sırtımdan vuran…

“A Thought Unchained, Unpredictably Drifting In Wider Spaces, Beyond The Limitations Of The Spirit Of Time…”

Bu aralar sanki tek başıma kaldım gibi oluyor Uyandığımda bana bakan o yüz yabancı duruyor Bütün legolarımı yıkıp baştan yapasım geliyor Çünkü ir yerinden tutsam öbür ucu kopuyor Alıştıkça, yaşadıkça Önemsiz gibi geliyor Önce üzüldüm Sonra kızdım Şimdi kabullenme zamanı Artık en sevdiğim şey, orta yaş bunalımı Alıştıkça, yaşadıkça Önemsiz gibi geliyor

Su canim seninle bir anlam kazandi herseyimsin benim dayanmak cok zormus alisinca sana ümidimsin benim kalbime söz gecmiyor yanliz seni istiyor sensiz zaman durmus bekliyor seni rüyamda görsem ogün mutlu kalkarim sen sevdikce bende varim kalbimde yerin dolmaz seni nasil atarim herseyim oldun benim icimi bir buruk sarinca yanlizlik böle gecmez gece resmine baktikca doluyor…

Yalnız bir şehir hasret bir kahır Yanarsın sen de Bir gün gelir yüreğin acır Kanarsın sen de Tuttuğun eller yakar seni de Gittiğin yerler yutar seni de Kendine kalıp bir gün beni de Anlarsın sen de Yanına kalmaz çekip gidişin Yanına kalmaz yakıp gidişin Böyle mi mutlusun Ne senin derdin Söz – Müzik: Eyüp Mercimek