Yurtseven Kardeşler – Kıskanır

Şikâyetim var kaderden yana Bir avuç kül oldum ben yana yana Allahım ya onu kavuştur bana Yada bir an önce al kollarına Tanrım gönlündeki muradı versin Sen yanımda olda dert üst üste gelsin Yemin etme boş yere vefasız değilsin Ne kadar sevdiğimi iyi bilirsin Ya sen gel yada bana ecelim gelsin Ya sen gel yada…

Harput’un yolu yokuştan Bingöl’ün (sıvas’ın) dağları boran Sevdiğimi (şalvarlımı) eller almış Gel de gakkom buna dayan Hele hele ankom (gakkom) de derdini Güldürmüyor felek bizi Gelen vurdu giden vurdu Kendimi bildim bileli Govend çeker Muş kızları Erzurumun dadaşları Yerimden yurdumdan (Dersim’imden) etti beni Bir soysuzun bakışları

Kalbimi mahşere götür istersen Sana vercek sevgi yok bende Yılları su gibi boşa harcadım Uğrunda ölecek sevgi yok bende Gençliğim kuş oldu uçtu elimden Mutluluk söz düğün düştü dilimden Küllerim savruldu yıllar önceden Sana verilecek sevgi yok bende Zannetme suçunu maziye gömdün Zannetme uzaklar özleme döndü Zamanlar içimde sarardı soldu Sana duyulacak özlem yok bende…

Derdim çoktur hangisine yanayım Yine tazelendi yürek yarası Ben bu derde hande derman bulayım Meğer dost elinden ola çaresi Efendim efendim benim efendim Benim bu derdime derman efendim Türlü donlar giymiş gülden naziktir Bülbül çevreyleme güle yazıktır Çok hasretlik çektim bağrım eziktir Güle güle gelir canlar paresi Efendim efendim benim efendim Benim bu derdime derman…

You were most beautiful as the damage and the trauma Pounding hard with battered wings of destiny You were my last great war You were my heaven ablaze Riddled with faults and fractures And I spent my last of days burning my oldest of bridges And I spent my last of nights killing the best…

Yandık, yandık küle döndük, dönmedik mi Kaç kez yemin bozduk, başa dönmedik mi Vazgeç yürek benden sevmeyelim, çok yaralar almadık mı Ben seni sen beni aşk yüzünden, üzmedik mi kırmadık mı Yandık, yandık küle döndük, dönmedik mi Kaç kez yemin bozduk, başa dönmedik mi Gel sevmeyelim artık hep per perişanız, baksana aşk yüzünden bin pişmanız…