Barış Kömürcüoğlu – Kaçamak

Bensizlik yine ölümden beter mi? Hep öyle söylemezmiydin kendin İnandıysan yok bişey lakin Ben haklıysam dön… Yalan var ortamda dikkat et ortak Bak tüm katiller burda kim burda oynar Oyunu bozmak isterim kaybetmeyi sevmediğimden Gülmeyi hatırladım gidince sevdiğim Nereye gitsen peşinden gelir hayaletim Üzülünce içmek bok etti gençliğimi Yalandan nefret etmem etseydim eğer 2.güne kalmaz…

yine aynı şehir hep o aynı sokak çalsın o yitik şarkı kapılardan girsin içeri anılar kül renkli sabahları bulsun tutuşup tekrar günahın gönüle vurunca düşürdüğü o ilk serseri hüzün doldursun yeniden gözlerinizi eteklerinizde kırmızı güller ve gümüş sesinizde bir kadeh mül ve birkaç kadife düş çiçeklenir saçlarınızda ilk gençlik aşkınız ah nasıl deli kan hâlâ…

Oh there’s nothin’ like a woman When you’re all alone No there’s nothin’ like a woman To make a man come home She’s always there to understand The little boy inside of the man Oh there’s nothin’ like a woman Nothin’ at all She knows when to hold you And when to leave you alone…

David was a wire and a genius besides So he though he’d be a poet, then a painter, then a mess But that was then and no one looked So he still emotes in basements Writing, painting, sniffing glue He never cares a bit Grin & Kick down all their walls David dreamed of chocolate…

drink until you forget taste the fate of the rest won’t you have one more glass powered by scotch alone on the yacht while the kids run amok in the house a bourbon and coke on a table of oak as the boys lie awake in their beds remember what was sit back and enjoy…

Nasıl bir dert bilemedim Ben elinden kaçamadım Sabır taşı olsa çatlar Dilim dönmez, diyemedim Günler geçer azap dolu Yok mu derdin bir hal yolu Ömrümün şu genç yaşında Gülemeden miyad doldu N’olur bilmem sonra halim Yaram azmış, sızlar canım Sazım susmuş perdem zalim Türküler bir tek yoldaşım Son söz yine bana düştü Elbet gelen burdan…