Kıraç – Kan Ve Gül

Kim tutardı ellerinden Sana benden can verdim Bir yudum aşk arıyorken Yüreğimden şans verdim Sana vefa borcum yok Haklıyım ben gitmekte Başka çıkar yolum yok Değişmez özür dilemekle Sen kal kendin ettin kendin buldun Sen kal şimdi bir başına Yanmaz kimse ben gibi, kar gibi, kor gibi Bakmaz kimse gözyaşına

yalnizsin, kuslara hasret bir korkuluk gibi unutulacaksin, hic okunmamis eski bir kitap gibi yorgunsun, artik murekkep tutmaz bir defter gibi yikilacaksin, yirtip atilan son bir mektup gibi yaralisin ve yarali kalacaksin geceleri yataginda yarana sarilacaksin yalnizsin, yapraklarin orttugu eski bir sokak gibi kuskunsun, baliklarini kiyiya vuran bir okyanus gibi yagmursuzsun, hikayesi eksik bir ihtiyar agac…

Now hold this tight Don’t let go No burden I can’t forget the past is real No longer fight this feeling No burden I can’t erase what you’ve become this time I cast doubt (No longer) I am able, I am strong And now it dwells in me True to this cause I hunger I…

Sensiz olamam ben Sensiz Yapamam ben Ne Olur Tut Elimden Seviyorum Seni Ben neyim Varki Senden başka söyle bana Kimse ayırmasın bizi olamam sensiz asla Aklımdasın yine seni düşünüyorum bu aksam Kalbime Hapsettim Seni hic biyere bırakmam neyim Varki Senden başka söyle bana Kimse ayırmasın bizi olamam sensiz asla Aklımdasın yine seni düşünüyorum bu aksam…