Sibel Alaş – Doyamadım

Bir insan vardı can insan vardı O bütün karadenizin gönlünü aldı Ankaradan çıktın başın selamet Geredeye geldin koptu kıyamet Çocukların türk milletine emanet Rahmet olsun sana adnan kahveci Ankaradan çıktın başın selamet Geredeye geldin koptu kıyamet Çocukların türk milletine emanet Rahmet olsun sana adnan kahveci Kader böyleymiş ne gelir elde Bu destanı millet bekliyo benden…

Gökyüzün güneşini al bana geri ver! Geri ver. Ya da dur boşver… Her şey biticek. Sen dahil herkes gidicek. Ama yine günler yaşlandırıyor bizi, Gözlerini göremiyorum. Sen yokken nerelere gitsem bilemiyorum. 1. VERSE: Merhaba güzel bayan söyle bugün nasılsın? Yeni bir gün bugün ve aylardan 13 kasım. Depreştim, sana anlatamam az kalır. Hele bi de…

Baby, let me follow you down Baby let me follow you down Baby let me follow you down Well I’ll do anything in this God Almighty world if you’ll just let me follow you down Can I come home with you? I said can I come home with you? Well I’ll do anything in this…

Gözyaşımın her damlası sevgidir Şu hasretlik zor gelse de çekilir Bir gün olur bu acılar silinir Ağlama sevdam ağlama sevdam ağlama Benden ayrı gezme gülüm amandır Sensiz benim gönül evim talandır Bu dünya da bir muhabbet kalandır Ağlama sevdam ağlama sevdam ağlama

Yüzyıllardır sulanmamış bir çiçek gibi Küçük denizlere mahkum bir balık gibi Darma duman bu günlerde Yarına tüm ümitlerle Bekliyorum dönersin diye Gidemem gönderme dedim inanmadın bana Gözlerim yaşlı inan bir tek sana Darma duman bu günlerde yarına tüm ümitlerle Bekliyorum dönersin diye Tek bakışla yaktın beni Parça parça çaldın beni Ben deli gibi vurgunum sana

Yıllardır içimde bir sızı var ki Herkes dedi ki aşktandır belki Gel tüm gücünle vur beni çağır yanına Aslında mutluluk oyunudur aşk Sende paylaş durma yaşamaya bak Kim bilir ki ömrümüzde kaç gün var Şu hayat yalnızca hoş bir kaçamak Mutluluk oyunudur aşk sende paylaş Durma yaşamaya bak Kim bilir ki ömrümüzde kaç gün var…