Beatles, The – The Inner Light

Yürü bre yalan dünya sana Konan göçer birgün İnsan bir ekin misali Seni eken biçer birgün Yeryüzünde yeşil yaprak Yeraltında kefen yırtmak Bastığımız kara toprak Boyumuzu aşar birgün Gör yastığa düşer başın Gözlerinde kurur yaşın Belkide bir can yoldaşım Kefenimi biçer birgün

Dertlerim sarmış beni Simsiyah bir tül gibi Gel bir bak şu halime Sanki solmuş gül gibi Yaşanan anılarım dün gibi Söndürme bu ateşi kül gibi Haydi inat etme, bana olmaz deme Seviyorum de sarıl bana Ah görür görmez seni Bir düşünsene beni Aklım başımdan gider Deli olurum deli

Kim demiş ümitsi yaşanmaz diye Yıllar var ümitsiz yaşıyorum ben Hayat paazarında bir roman gibi Dünyanın derdini taşıyorum ben Bıktım bu hayattan Bıktım bu candan Bir vefa görmeden Hiç bir insandan Atılmış temeli Kinden yalandan Nasıl bir dünya Bu şaşıyorum ben Her günüm karanlık Her günüm zindan Kanatır kalbimi binlerce isyan Kalmadı bir ümit artık…

Sen beni bilirsin hic yalan söyleyemem ask bitti diyorsam birdaha dönmem daha neler neler var yarina yenilenir insan acinin külleri savrulur unutur bidaha insan senin gökyüzünde ucamam senin yagmurunla islanamam masal bitti kahramanim senin kollarinda uyuyamam

I tried to come down from you I tried with your voice in my head Knocking me back Every inch I moved I’m a sucker for a good lie The way you say you understand and how you always talk of catching me but never open up your hand Tell me does the world revolve…

I offer little resistance It’s a pitiful existence Your industry is polluting me and my mind And I can barely find the time To read the signs Of things to come That’s what they want you to know That’s what they want another song Won’t change a thing A revolution I could sing But that…