Burak Kut – Düs Yakamdan

Mutluluktan görmüyordu gözlerim saftı kalbim değmemişti el bile

Günler geçtikçe artıyordu hislerim anl*mazdım bazen yalnız gezmemi

Zorlas*m da olmuyor her şey bitti bir günde

Gel dön desen de dönmez gönlüm eski haline

Bilsen neler çektim kendi kendime

Sen dön desen de dönmez gönlüm eski haline

Kopartıp attım bağırdım özgürce

Her gün ağlardım güldün ardımdan

Yeni bir gün başlarken düş yak*mdan!

Similar Posts

13 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir