İçimde aşkımın hasret yağmuru
Dökdüğüm yaşlara gözler yetmiyor
Sabrım iflas etti bırak gururu
Gönül ihsanıma sözler yetmiyor
Çöller deniz oldu duygularıma
Dağlar boyun büktü umutlarıma
Adına yazdığım şarkılarıma
Besteler notalar sazlar yetmiyor
Gücüm yetmiyor gücüm yetmiyor
Seni unutmaya gücüm yetmiyor
Ne günler yaşadım ben bu alemde
Nelerden vazgeçtim ben bir kalemde
Bir sana yenilmek varmış kaderde
Seni unutmaya gücüm yetmiyor.
Bilginler bilginini bulmak için Ankara’ ya geldi. Karşısına hiç ummadığı bir aşık, şair ve başı dumanlı bir derviş çıktı. Bu zat çarşıda pazarda ilahiler deyişler okuyor, halktan para topluyordu. Aleme el açan bir derviş ona ne verebilirdi? Sordu soruşturdu, “ muhtaçlar, borçlular için yardım toplar ” dediler ama nafile.Tekrar yola koyuldu. Halep’ te geceledi. Ve…
Oy belalı lilam Lila lila, başa bela Lila lila, lila… Eeey, eeyy, hey lilam Sar beni, kollarına Sev beni, oy lilam, lilam Sevdiceğim, sevdali… Üzme beni, yorma beni Ver, ver, ver… Oy lila, kız lilalı Liraları sıralı Kollarını sar hadi Yaktın benim çıramı Oy belalı lilam Oy belalı belalı da Balkonları süt lilam Heeyy, heyy…
Yarimi azad edin ana Belkide bu son sözüm sana Bağrındaki karayı n’olur sil ana Sıla sıla uzaklarda Ne olur ağlama yurdum Ne olur ağlama zor bana Bozkırda sert rüzgarda Koşarım dostlarım ardımda Ah edip son duamda Sislerin iner dumanlı dağlara Hakkını helal et ey ana! Karamsar herşey Bir özlem bende seneler Ruh göçer mi hiç…
Bilemedim, bunu dilemedim sonumu Anladım bu da bana kaderin bir oyunu Her şeye rağmen sabredip durdum O gidişin var ya beni sırtımdan vurdu Adını anınca içim gidiyor Sesini duyunca, içimden parçalar kopuyor Yaptıkların aklıma geldiği zaman Nefretim, nefretim sana karşı büyüyor Şiir: Bilseydim ayrılık söz konusu olacağını, baştan söylemezdim! Bilseydim canımın bu kadar yanacağını, seni…
Özledim, çok özledim Geleceğin günü bekledim Sen mutsuz günlerim ruhsuz Aşksız olmazmış öğrettin Çok sevdim çok sevmişim Sensizken bunu ezberledim Çok sevdim çok sevmişim Sensizken bunu ezberledim Beni yoran sensizlik Diğer adı hasretlik Ölümüne de sevdik Neden ayrıyız Sen orada ben burada Gözümüzde yaşlarda İkimizde bir yastıkta uyuyamadık
Söyleyecek sözüm olmuştur hep Ben hiç böyle suskun kalmadım Hayli garip, içli ve yorgun Yarım kaldık ona ağlarım Kapadım gözlerimi Yarınımı sana bıraktım Akışına uydum da nasıl Nasıl yaşadığımı anladım Sözün sonu kederli bir gülüştür Ayrılık zamanı kayıptır, eylüldür Varsın olsun yıllar geçsin üstünden Sevdim ya seni miladım o gündür Yolun sonu hüzünlü bir gülüştür…
14 Comments