İki kişi iki kıyıda karşılıklı

Bakışları gölgeli ince bir hüzünle

Aynı rakıyla dumanlı dillerinde aynı şarkı

Kim inanır ki düşman olduklarına

Memleket aşkının ne dili var ne dini

Doğmaya gör o anda yakar yüreğini

Komşu olmak bundan böyle yazılmışken alnımıza

Gel de ağlama şu düşman halimize

Doğduğum ev eski dostlar bizim mahalle

Boğaziçi düşlerimi süslüyor hala

Şu İstanbul eski günlerden kalma bir alışkanlık

Bakmayın siz Atina’dan geldiğime

Diğer Şarkılar

15 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback
  15. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir