Müslüm Gürses – Dokunmayın

Kapılıpta giderken aşkın tatlı seline Kim derdi ayrılık var söyle günün birinde Çekemediler bizi yaktılar kalbimizi Dost dediğimiz kullar ayırdı ikimizi Kara kara kediler aramıza girdiler Aşkımızı ham diye çıtır çıtır yediler

Anne ben senin oğlunum Kanayan bir yurdum var Anne ben senin oğlunum Sönmeyen bir umudum var Ellerimi tutma ne olur Beni ağlatma ne olur Anne ben senin oğlunum Bu kavgaya inancım var Yaşamak güzeldir anne Yaşamak senin için Yaşamak güzeldir anne Yaşamak yarınlar için Ölmek yaşamaktır yine Halkının yüreğinde Ölmekte güzeldir anne Ölmek özgürlük için…

Nazlı yarim bu ellerden gidersen Keklik olur yollarını gözlerim Unutup da hayallerden silersen Ateş olsun yaksın seni közlerim Bakmaz isen şu garipçe halime Hazanlar işlesin gönül teline Ölürsem sevdiğim üstüme gelme Dünya ahret bacım deyip küserim Bir ateş verdin ki yandı sönmüyor Kör oldu gözlerim bir şey görmüyor Bir kez giden daha geri dönmüyor Dağlar…

Hoştu her şey, bir o kadar boş Gitti gelmez, o yalanlar da Bitti her şey sigaramla dün Suçtu her şey, o zamanlar da Dolaştım durdum boşuna Didindim durdum boşuna Nerden uydum sana Hoştu güller, bir o kadar boş Gitti gelmez, o yalanlar da Bitti her şey, isyanımla dün Suçtu her şey, o zamanlar da Dolaştım…

Bir sen söyle bir de beni dinlermisin ey kardeşim Yıllaryılı bu yollarda ömrümü harcamışım Hangimiz usanıp hangimiz bıkacağız Hangimiz yıkılmadan sabahı bulacağız Ben usanmam ben bıkmam ben onsuz yaşayamam Ben her gece gizli gizli ağlamazsam uyuyamam Her sabaha umut dolu adımlarla koşuyorum Bunca çile dertten sonra hayret nasıl yaşıyorum Çok şey var anlatacak sevgiden aşktan…

Cezalısın cezalısın Koptum artık yar cezalısın Ben senin kolayını bulamadım yar Vallahi olayını çözemedim yar Bir günün bir gününe uymuyor niye Anneciğim demiştin hayır yok diye Cezalısın cezalısın Koptum artık yar cezalısın.