Murat Boz – Ötme Bülbül

Bu adam benim babam, sekiz köşe kasketiyle Omuzunda sakosuyla hey x 2 Cebinde yok parası, bafradır cıgarası Yüreğindedir yarası Altı çocuk büyütmüş, bir işci maaşıyla Bu adam benim babam hey Ağlama benim babam, ağlama naçar babam Kara gün geçer babam hey Bir kapıyı kapayan, gene açar babam Ağlama benim babam hey Ağlama mazlum babam, ağlama…

Bana artık sevmek zor Hala sorman anlamsız Yalnızlığımı ben seçtim Gelmen böyle çok zamansız Görme beni, sevme beni Çok denedik artık imkansız Bırak bir damla daha aksın Bu ateş sönmez gözyaşsız Günahımdın, tövbelerimdin Sen acımdın, sevgilerimdin Son ümidim bitti artık Yalnızlığımı ben seçtim

Artık yeşerecek bir dalım yok Yağmurlar yağsada hoş yağmasada Üçgünlük ömrümü birgünde yitirdim Yarınlar gelsede hoş gelmesede Paydos mutluluğa paydos artık Kaderim gülse de hoş gülmese de

Su gibi akıp gitti yıllarım Aşkı ararken bitti bütün yollarım Bom boş kaldı zamanla avuçlarım Ben hep bekledim hiç giden olmadım. Hazırım kendimden geçmeye aşk isterse Kelebek ömrü kadar kısa sürse Dönemem artık senin olduğun şehre Kanıyor mazim içimde öylece. Görmeden,duymadan mümkün mü yaşamak Ellerim dokunmadan aşk yalan mı? Gerçek mi? Sen söyle hayat.

hep bin bir maske ve bin bir duyguda hep karmaşa sen ve senden başka bir insana dönüp yaşıyorsun parça parça her duygunun olmaz yeter yeter beni bırak seninle kendi halime yeter artık içimdeki yabancıya söyle gitsin hüzün olup bin bir damga vuruyor sevgi üstüne yeter gidip o sevgisizliğin de kendi tükensin hep yarım yarım ve…

Seni hala seviyorsam İnadımdan bu böyle Yanına gelemiyorsam Saygımdanmı söyle Eller her bulduğu fısrsatta Beni sana dolduruyor Benim çok kırılgan ruhum var Benim içimi acıtıyor Artık yok güçsüz halim Yeniden yaşıyorum Sen hariç herkez zalim Kendimi seviyorum Kimileri çekemedi şaşırdı Gördüğün benmiyim Gün oldu trenini kaçırdı Ben şimdi nerdeyim Zalim dünya döndü İstediğini öldürsün Bana…