Bülent Ortaçgil – Bozburun

Boz taşlar önümüzde

Cebimizde yalnızlık var

Şu dümdüz büyüyen gecede

Tek dostumuz yakamozlar

Kimsesiz koylar ortasında

Her biri başka siyah bu dağların

Güneşi yolladık bütün renklerle

Oyuncağıyız artık alışkanlıkların

En küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü

İçim kıpır kıpır deniz kıpırtısız

Kokuların şarkısı başlar

Ne çocuk sesi ne kent uğultusu gelir

Mişli geçmişte sorunlar saklanır

Aya dokunmanın tam zamanıdır

İçim kıpır kıpır deniz kıpırtısız

Gece giderek yayılmaktadır

Yıldızlar herkese göz kırpmaktadır

Güzellikler paylaşılmak ister

Sevdiğim uzakta belki uyumaktadır

En küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü

İçim kıpır kıpır deniz kıpırtısız

Similar Posts

14 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir