Özcan Deniz – Bittikten Sonra

Bir rüzgar işi esmektir Kimi şeyi söndürür, yanarken O götürür getirir Bunu bilmez eserken Bakarsın bir şey alevlenir Bir başkası sönerken O götürür getirir Bunu bilmez eserken

Aman kader kader derle de bu nasıl kader Köt’olursa kader boşaca gider Gurbet ellerinde bir yetim gibi Ellerim koynumda bıraktı kader Bulamadım şu dünyanın tadını Alamadım dünyada ben muradımı Kırdı felek kolumu kanadımı Budadım da vermiyo kader

Bir yüzüme baktın bir boyun büktün Sevginin zehrini gönlüme attın kalbime taktın Madem ki sonunda ayrılık vardı Neden beni buldu beni ağlattı beni sızlattı Karardı benim dünyam feryadımı duysana Kayboldum bir meçhule ellerimden tutsana Karardı benim dünyam feryadımı duysana Kayboldum bir meçhule ellerimden tutsana Seninki sevgi değil seninki aşk değil Seninki gönül oyunu şu halime…

Bir gün uyansak ki Olmaz ki hiç olmaz Pırıl pırıl bir mutluluk Kıpır kıpır bir sevinç var içimde Tabii ki olmaz Yıllardır unutmuşuz Gülümsüyorlar bana ki pek olmaz Daha tanışmamışız Sevebilmektir esas olan Yok olmaz, yok olmaz, yok! Olmaz… Bir gün barışsak seninle olmaz ki olmaz Kavgamız küçücük kalmış Hiçbir neden kalmamış zaten Tabii ki…

The streetlights outside my window surrender to the dawn. A million reasons I should sleep but I can’t think of one. Maybe I tuned her in through all the voices in my head. Maybe she thought of me as she rose from an empty bed. And I’m just trusting this pen to find the words……

(Lanegan/Johnson) Saw God staring from the wall I was alone and lost Here to take me from this world Still alone and lost Night when the dogs from hell come out Roam my house in chains of gold The darkness dares my eyes to close Saw a ghost in the shadows smile I was sick…