Zülfü Livaneli – Dağlar

Elleri üşüyordu Kalbi sanki karda Aldım sardım, sarıldım ona Dedim ki artık hiç korkma Durdu, sustu, dokundu saçlarıma Bir kirpik düştü yanağına.. Özledim, özledim Saçlarımda oysa hala ellerin Özledim, çok özledim O kirpik hala bende sevgilim.. Eleri üşüyordu Kalbi sanki karda Bu gece şehre yağıyor yine Usul usul binlerce kelime Bir çocuk duruyor Yine o…

Çiçekte tomurcuk tarlada başak Hepimizden daha yakın yaşamaya Sayrılı uykusuz ve yalınayak Koşarak oynayarak büyüyecekler Çocuklar düşe kalka oynaya güle Birgün gelip büyüyecek, yürüyecekler Petekteki balımız, gökteki yıldız Ve bizden daha yakın onlar güneşe Sevgili kardeş elele kitaplar ellerinde Şarkılar dillerinde büyüyecekler Köylerin yollarında kentlerin yollarında Birgün gelip büyüyecek, yürüyecekler

Çatılmış kaşlarınla kime düşman gibisin Gözünde yaşlarla belli pişman gibisin Nazarmı değdi bize düştük bu hale neden Kaderimiz böyleymiş ayrıldık istemeden Çağırıyormuş gibi kulağımda hep sesin Ölsem bile unutmam şu mahsun kalbimdesin Alamaz hiç kimse bil kalbimdeki yerini Rastlarsan bir gün bana gizleme gözlerini

Sitem Depresif Elimdeki en büyük kemirgen kuşkular Korksamda kaçamam elbet yakalar peşimde korkular Olmasada kabulüm benim buçukluk duygular Ben ağladım sen ağladın tatmin oldular Hep bi omuz arar insan destek kuvvet almak için Kimisi hakikatsiz olur omuzların çöker için kan ağlar için Saf ağlar güvendiğin o dağlar yıkılır seni birtek ıslak yastık anlar Mozole Mirach…

Israr ediyor Seni göre göre Deli gibi atıyor kalbim Zor geliyor Gece gündüze ermeden Sabaha aydım Aç kollarını Canım diye sarayım seni Öp şu dudaklarımı Ver bir nefes doyayım Gülüşün, öpüşün, iç çekişin Tam not bence Sevişin, bakışın beni yakışın Tam not Biliyor biliyor Adı gibi biliyor bence Geliyor geliyor Ateş gibi yanıyor bence Söz…

Cepkenimi Al İsterim (Aman) Yenlerini Dar İsterim (Aman) Ben Yandım Aman Aman Cepkenimi Serdim Taşa (Aman) Yazılanlar Gelir Başa (Aman) Ben Yandım Aman Aman