İbrahim Tatlıses – Aşk Yolları

Buna can denir A canım yaralıyım dokunma Belki de halimi bir gören vardır Bana aşk denir A canım Kaderime dokunma Kim bilir bir yerde bekleyen vardır Sadece senmisin benim ilacım Senmisin sadece hayalim tanrım Aramadın ah aylardır göremedim hergün yandım Yüreğime binbir sancı neredesin hasret kaldım Buna can denir A canım yaralıyım dokunma Belki de…

Benim bildiğim sen Böyle vurduğum duymaz değilsin Benim tanıdığım sen Bu kadar vefasız değilsin Olamazsın bu sen değilsin Biranda bu kadar değişemezsin Gün geldi seninle eğlenip çoşmadıkmı Gün geldi çocuk gibi el ele koşmadıkmı Varmıydı böyle ayrılmak Yarı yolda bırakılmak Yazsam sayfalar alsam Anlatsam inanılmaz Herkeze nasip olmaz Bir aşk yaşamadıkmı…

Tam da alışmışken, sıcacık gülücüğüne, Sebiler haykırırken, çığlık çığlığa, Hüzün niye, bu ağlamaklı, Hasret kalmak, kahrolmak niye ? Tam da alışmışken, parlayan gözlerine, Mutluluk yansıtırken, ışık ışığa, Nefret niye, bu karamsarlık, İsyan etmek, dargınlık niye?

Three kids from the neighbourhood Three different lives Three different ways to be Three identical smiles We’re not the same But we can talk We kiss and link our arms We take a walk We watch the tide ebb away Carry ideas to the sea We hear the music Remember being free We are unholy…

ben bir küçük cezveyim köşe bucak gezmeyim ben bir küçük cezveyim elden ele gezmeyim verim benim yarimi boynu bükük gezmeyim gülen az gülen az ağlayan çok gülen az ben aşık sevme beni dertlere salma beni götür sarrafa göster kötüysem alma beni gülen az gülen az ağlayan çok gülen az çocuklar çocuklarımız umudumuz sevincimiz herşeyimiz kirlenmemiş…

I taught her everything she knows and then what did she do She turned to someone else and taught him everythging she knew The way to hold me close and kiss so tenderly The words to say the things to do she learned from me I taught her love’s all that matters on this earth…