Ömer Danış – Manolya

Yok senin benim budur kalmaz Derinlere bir ömür kur Dilim sözüm budur şaşmaz Derinde değil bu ömür bul Yorulup derinde koyduğun benim Kavruldum dertle Bir umudum var tut beni Unutulur herşey zamanla Kendine pişmanlıklar yükleme Sürüklenme Yok senin benim budur kalmaz Derinlere bir ömür kur Dilim sözüm budur şaşmaz Derinde değil bu ömür bul

gelip geçme kapımızın önünden ben başka bir baro ya sevdalıyım sen treni çoktan kaçırdın ben çiçeği burnunda nişanlıyım yakında düğünüm var ah nişanlıyım kasımpaşalıyım elmaşalıyım çok sugarım ama yandan paçalıyım kasımpaşalıyım elmaşalıyım içtim kafam kıyak biraz cilalıyım sen bana göre değilsin güzelim ben sosyete romanım havalıyım davul bile dengi dengine sen kofti barosun ben aynalı…

Gittin bende gözlerin kaldı İki yağmur damlası,iki mavi ayrılık Gittin simdi yangınlar kaldı İki yaralı yürek,iki sevdalı çiğlik Simdi yoksun kime sığınırım Bir basıma sensiz ne yaparım Esirgeme benden gözlerini Hangi sucun bedeli yalnızlık Al Götür Beni… Dolu dizgin sevdalar Al Götür Beni… Aydınlık sabahlara Artık sensiz yaşayamam Al Götür beni… O masum günahlara….

Her zaman ki gibi,sözünü tutmadın Aramanı bekledim Hani sana güvenebilirdim,ama ben Yanılmanı istedim Yalancının mumu sönmeli Bu defa şansın hiç gülmedi Yüzündeki süslü maskeyi çıkardım Seni gördüm buna çok üzüldüm Kafamdaki resme benzemiyor artık Kalbimde eriyip bittin Yüzündeki süslü maskeyi çıkardım Seni gördüm buna çok üzüldüm Kafamdaki resme benzemiyor artık Kalbimde sönüp gittin Çok üzüldüm,…

Bekledim dün gece gelirsin diye Gözüm kapıdaydı kulağım zilde Hasreti içimden silersin diye Herkes uykudaydı bense nöbette Gözüm kapıdaydı kulağım zilde Gelirsen sokakta bekleme diye Yağmurda ıslanıp üşüme diye O an yanlış bişey düşünme diye Gözüm kapıdaydı kulağım zilde Herkes uykudaydı bense nöbette Gelseydin dünyalar benim olurdu Gönlümdeki özlem bir son bulurdu Bir ezan sesiyle…

Olmasın gönlünün bir küçük yarası Lokmanı yoktur, ilacı yoktur Acısı çoktur hicranın El değer kanar, tel değer kanar Bir onu arar şu gönlüm Yel eser aldırma, gönlünü kandırma Ateşin yandırma hicranın Yar alır aklım başımdan Bir kara gözün kaşından Gönül o yarin peşinden Giderse öyle, gitmezse böyle Yinede söyle, yar aman Ayrılık ateşten gömleğin giydirir…