Yıldız Tilbe – Bir Benim Ol

Gece vakti olunca Kapı tak tak çalınca Kim var kim var orada Gece vakti olunca Cama tık tık vurunca Kim var kim var orada Kumral bomba Gözleri ela sözleri bela Yine çıktın karşıma Ne işler açtın başıma Artık bitmişti hani Oldu mu şimdi yani Kumral bombam Bam bam bam oof.. Kumral bombam Bam bam bam…

Ne karşıdan gelen var Ne de beni geçip giden Kayboldum korkuyorum Aslında bildiğim yerler Hep tanıdık virajlar Savrulup duruyorum Bu yollar onu gidilmez yapanlar Çukurlar uçurumlar Ne kadar gitsem bitmez içimden geçer yollar Ben emekli kerem’im Aslım dijital olmuş Gizlice buluştuğumuz yer katlı otopark olmuş Yaralar ince ince yaralar Zamana bırakırım Zaman onu allar pullar…

in dereye dereye kız ha böyle nereye kapısından gecerken cıkıyor pencereye yemin ederim yemin sevdim seni yasemin sen beni sevmediğine nasıl olayım emin pencere kanat kanat e kız odanı donat oyle bir anası var keciden daha inat yemin ederim yemin sevdim seni yasemin sen beni sevdiğine nasıl olayım emin irkatlıktan geliyo guzeller tayfa tayfa sevdalık…

İşte yine duvarlar Örülüyor üst üste Dokunmak zorlaşıyor Duyguların hapiste Beni olduğum gibi Kabul edemezsin ki Neye yarar söylemek Düşüncelerimizi Anlaman lazım önce Bugün kadar geçmişi Seçtiklerimi Vazgeçtiklerimi Seni olduğun gibi sevmek istiyorum ben Öpülmediğin kadar öpmek istiyorum ben Akıllı, güzel, deli Ruhu benden serseri Göze alıp her şeyi Taşımak bu sevgiyi Söylenmemiş sevgilerim İstenmemiş…

Bırakıp gitme bir basıma yuzune dönme ayrılıga ne denir bilmem giderken hoşcakal belki elveda yar dil bilmezem söyleyemem yar yanımda kal yar yol bilmezem korkuyorum yanımda kal tanrım yokmus ayrılıgın kuruyan ömrü baharım suskun geveze anlarım gitme hatırıma burada kal yar dil bilmezem söyleyemem yar yanımda kal yar yol bilmezem korkuyorum yanımda kal

Like a man who has two hearts, Both of them worlds apart, Both of them play their part you know Like a man who has two wives, His life the becomes alibis, Nobody asks him why you know Can there be peace, Between the heart and the brain? No release, always the same, I won’t…