Duman – Kumbela

Gördüğüm sonuncu tabip de dedi imkansız senin yaşaman Bi şaman rahibiydi ben bi zamanlar biriydim hem de yaşayan Mesai saatlerimde vardiyam da vardı yar diyen de vardı Kaç karın doyardı? Rap müzikle geleceğim tehlike altınta belki zengin olurdum her cümLem olsa aLtından Vergi vermek işkenceydi ama verdim Çünki benim burda yaşayan milyonlarca hainden bi farkım…

Derin bir sessizliktir ayrılık derinden yaralarım kurşun misali çok acı çektim bu acı benim kaderim yolumu kaybettim kaybettim… isyanlar boş göz yaşı boş arkamda kalan sadece….. yalan yanlış yarım kalmış sahte imzalı sevdalar… inancım yok,umudum yok sonunda harcanıyor aşklar… bari sen üzülme git vakit varken küçüğüm… bari sen üzülme git vakit varken… ne seni ne…

Erenler sultanı Bağdat şehrinin İptida binasın kuran kim idi On’ki imam koymuş mihrap taşını Onun duasını eden kim idi Doksan üstad gelmiş anı yapmağa Yapıp temel taşların berkitmeğe Bağdat içinden teferrüç itmeğe Gökten kandil ile inen kim idi Uçurdum ben kuşum uçan kuş ile Dolduysa gözlerim kanlı yaş ile Üçyüz altmış başaçık derviş ile Bağdad’a…

Bahçadan aşıyor ayvanın dalı Yüzüme dakındı yazmanın alı Güzel nedeceksin bu kadar malı İşte görünüyor dünyanın halı Karadır gözlerin sürmeli dail(değil) El ele veripte dağmeli dail Fırsat elde iken sarmadım yarı Öldürmeli beni dövmeli dail

Kimi der kadere boyun eg ben boyun egmem Kafama taktim seni ben kimselere yar etmem Bir kere gördüm ya seni yerimde hiç duramam Bir kere güldün ya hani o gülüsü unutamam Ben sana yar yar olayim Iste gülüm iste kölen olayim Sen bana bir gülü versen Inadi birakip sevsen Ölür müsün be güzelim Azcik ucundan…

Erzurum çarşı pazar leylim aman aman Leylim aman aman leylim aman aman sarı gelin İçinde bir kız gezer ay nenen ölsün sarı gelin aman Sarı gelin aman sarı gelin aman suna yarim Erzurum’da bir kuş var leylim aman aman Leylim aman aman leylim aman aman sarı gelin Kanadında gümüş var ay nenen ölsün sarı gelin…