Sagopa Kajmer – Ne Bilirsin

Kolera Verse:

Dik bir yokuş hayat, başında Azrailiyle bekleyen

Azrail melekten korkma! O bir emri yerine getiren

terbiyen haddini hatırla, kıyametten önce bir

kıyamet kopsa Allah’ım şükür sana, kavuş bana

her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm

Her dün sana yaklaştığım bir bölüm

her hüzün sorularıma bir çözüm

Sana yürüdüm , Hak sürüm sürüm

Kalbim saklı kalmış bir cürüm.

Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm

Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm

düşünmezmi kimse, kim kendini küçük düşürdü?

küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü

Estir yelleri, hüznün bitsin dertleri

Sen dağıtmazsan gitmez acının küçük fertleri

cümle cümle anlatmakla bitmez sabir halleri

sanma tabiat ana, bunlar Rabbin kızgın selleri

Her gördüğünü hayra yorma, şükret yaz ayında donma

buruk açlık düştü karna, bomboş iş üstünde durma

vurana kadar kaçar turna, harcanmalı zaman boyna

kara hain girer koyna, söylediğine uyma

Bunu masal mı sandın?

Etkilemez ölüm beni inan hiç

Beni inan hiç omzundaki yükleri sal dünya

Yan gönül yan

Kalpten düştü yaşama sevincim inan

Sevincim inan kalpten düştü kıyım yakın artık

Bunu oyun mu sandın?

Hileni ancak kendine yedirirsin sen

Yedirirsin, yedirirsin ye de bitir git artık

Pes ettim mi sandın?

Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin ?

Sen ne bilirsin neyi bildin ki, yönümü bileceksin?

Sago Verse:

Sahte tüfeği kafama dayamış korkmamı bekliyosun

Düşüncemin geldiği yere git!… Kendine yer kap!…

Burası benim ilim yerim, kendimle ilgili sorunum varsa

Bırak doktorum olan “Ben” Uğraşayım.

Şeytan yoluna girişleri annem keserdi, giremezdim.

Babam için cennet gerekli, ben hep bunu bildim.

İçimdeki ateşle oynamaktan yanıyor içim.

Ve birgün memleketten 750 km ileri gittim.

Yarın için bir defans taktiği bulmalıyım.

Çok kişiyi öldürdüm, cesetlerinde parmak izim yoktu.

Soğukluk içimi ürpertti, damar kanım dondu.

Bu yeniden başlamasından korktuğum kaçıncı sondu?

Canım yandığında birkaç hafta bağırdım!…

Fırçayı elime aldığımda ilkin anılarımı boyarım.

Gelecek adına hiçbir hayali resme dökemez parmaklarım.

İçimde iyiliklerimin dedikodusunu yapan şeytanlarım.

Zaman akıp gittikçe gözlerim daha çok doluyor

Vakit gider gelmez, işte bu canımı çok sıkıyor

Hata ve yanlışlarım çırılçıplak, o kadar utanç vericiki!…

Benim böyle olmamam gerekirdi.