Coşkun Sabah – Ölem Ben

Sana bir çift sözüm var nolur beni dinle Hata edipte ellere gitme Yoksa benden başka bir sevdiğin var mı? Benim halime itirazın var mı? Sensiz halim bilki çok fenadır gitme Beni nolur zorla ele güne itme Bekle şu garip yolcuyu bekle Saat onbiri beş geçe bekle Olur olamaz herşeye bulma bir bahane İlk aşkım dediğin…

Ayvası var narı var Bahcası var bağı var Atamızdan yadigar Bizde atabarı var Uzun uzun kamışlar Ucunu budamışlar Benim ela gözlümü Gurbete yollamışlar Atabarıdır barı Bahçede gördüm yari Seslendim ses vermedi Ağlarım zarı zarı Ben bir uzun kamışım Yoluna dikilmişim İster al ister alma Anlına yazılmışım Bura baba evidir Tahtaları yenidir Çalın vurun oynayın Burası…

Biktirdin usandirdin yillar yilli cok cektirdin yeter artik tükenmekteyim bende insanim sonum geldi sana dayanamıyorum barisip ayrilığı soğutuyorsun bende insanim anlamiyorsun siyirmak üzereyim cildirtiyorsun ya deli ya deli deli deli deli deli deli deli deli deli ya ya deli ya deli deli deli deli deli deli deli deli deli yaaaaaa

Hiçbir söz acıtmıyor artık kalbimi Sevgiye inanmıyorum Seni sensiz yaşadım bir resimde Gel gör ki bugün yapamıyorum Bugün doğum günün Dile benden ne dilersen Diyemedim yanıyor içim Bugün doğumgünün Sarılıpta öpemedim Kaderimi yenemedim Hadi yakın tüm mumları Bir tanede fazla yakın Ömrümü verdim ona Benide bir mumdan sayın Söndürün ışıkları Son kez onun için yanayım…

Kokardı gitsem yanına, tuhaftı Behçet Evsizdi üstüne giyerdi biz ne versek Mahalle tedirgin, çocuklar ondan korkar Hepimizden samimi gülerdi Behçet Ne versen yerdi, akşam hep içerdi Git yanına selam ver, konuk severdi Eskiden çok zenginmiş, zamanla değişmiş Her şehirde âşık olmuş, gezmeyi severmiş Bir kadını anlatır hep dolardı gözleri Adı her gün değişse de aynıydı…

Her gün bir şey daha biter Giderek acı vermez biten şeyler Kayıtsız bir razı oluş başlar Sıradan izler bırakır en tutkulu aşklar Aldırma deli gönlüm Giden gitsin Sen şarkılar söyle içinden boş ver Yalanlarla yasaklarla Yazılır hesabına günah günler Bitmez bu son pişmanlıklar ah Soluyor birer birer içimizdeki güller