Erol Budan – Kendimi Kandiriyorum

yillardir bos yere kahroluyorum

kadehler icinde saklaniyorum

sabahtan bin pisman oluyorumda

her aksam kendimi kandiriyorum

ne sönen ocakta duman yükseldi

ne giden gencligim sevgilim geldi

yine bir sisenin derdi tükendi

ben hala kendimi kandiriyorum

yeter diyen sesler kulaklarimda

pismanlik kadehi dudaklarimda

icmemem gerekir biliyorumda

son deyip kendimi kandiriyorum

ne sönen ocakta duman yükseldi

ne giden gencligim sevgilim geldi

yine bir sisenin derdi tükendi

ben hala kendimi kandiriyorum

Similar Posts

6 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir