Göktan – Bu Ne Sevgi Ah

Virgil Spencer’s got a nineteen-inch Hitachi And many demons lingering Friday night he pulled a gun to change the channel Something that he picked up from the King His wife remembers well the man she knew Seems the dreams she had have all turned black and blue She’s wasted years No time for tears Cause…

Şu içimde köpük veren Gün görmemiş sevdayı Suçmuş gibi öfkeyle hep ağzıma tıktılar Bulamadım yüreğimin menzilini, yolunu Beni geçip boz bulanık bir kuyuya attılar Kırmızı gül gider ayak sende kaldı tamahım Kırmızı gül gider ayak sende kaldı muradım

Bir küçücük ceran geldi Bizim köyün yöresine Bir yavru yardan ayrılmış Her gün ağlar çırasına Yenem dedim yenemedim Çok çalıştım tutamadım Bir yavrucuk katamadım Göçümüzün arasına Nazlı hey allah’ım nazlı Meyvası koynunda gizli Melhem eyle kömür gözlü Sar sinemin yarasına

Asırlardır yalnızım Pişmanım alın yazım Bir öfkeye mahkum ettik herşeyi Bir yemin ettim ki,dönemem Üzüntülerinden,soldum kederlerinden Cehennemde yansın bu dilim Bir yemin ettim ki,dönemem Seni versinler ellere Beni vursunlar Sana sevdanın yollarını Bana kurşunlar Kıyametler kopuyor zavallı yüreğimde Tükendim tükendim tükendim artık Hiç mi özlemedin? Hiç mi hakkım yok? Bir ara bir sor Allah aşkına…

Yanık bıraktın beni türbede bir mum gibi Sana Şaka Geliyor Eriyorum diyorum sana şaka geliyor Kapattın bir zindana sanki bir mahkum gibi Çürüyorum diyorum sana şaka geliyor Ömrümün baharında almadan hevesimi Aşk elinde oyuncak ettin can kafesimi Hasretin kollarında belki son nefesimi Veriyorum diyorum sana şaka geliyor Sensiz sonum uçurum imdat dedim kaç kere Feryadımla…

Son vapur da ayrıldı limandan Son tren içimi çizipte geçti Bir bir ışıkları söndü odaların Kapılar gözlerini uykulara kapadı Yarim, yağmur yüreklim Uyuyor musun… İçimde kırılıp kalır ağlayan sesin Susar yüreğimde yüzün, soluğun susar Sarınıp yarama gitsem, çare değil ki Yüreğimde yangın çıkar, bu şehir yanar Oy dilsizim, oy gülmezim, yağmur yüreklim Oy çiçek bakışlı…