Ezginin Günlüğü – Beyrut

Bu yol bir şehre giderdi

Güneşin tutuştuğu denize batmış güle

Mavi ıslak gecelerde ne sevgiler açardı

Dünya menekşe bahçesinde alev alev

Ey şehir sen yoksun

Uyudun uyandın büyü bozuldu

Bir kapı kapandı geçmişe

Toprak yok artık su yok

Sevinç telaş yok

Ey şehir sen yoksun

Bu kıyıda bir ağaç yeşerdi

Sedefin toprağında diz çöktü maya

Bir masal vardı bu şehre dair

Sütü bal koyuluğunda gözleri kara

Ey şehir sen yoksun

Similar Posts

5 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir