John Denver – Alfie the Christmas Tree

Karakaş gözlerin elmas Bu guzellik sende de kalmaz Pisman olursun kimseler almaz Annene bak gör halini Gel guzelim beni beni yakma Seni seven kalbi de yikma Allah�ın emrinden çıkma Oldurucu gözle bakma Ne gecem ne gündüzüm belli Yaşım oldu kırkdokuz elli Bağrım yanık gözlerim nemli Yalan dünya yaktı beni Her can soyler hakiki sozu Gecti…

ayrılırken tertemiz kalınır mı ki böyle insafın olsa eğer bırakırdın bir öfke biraz kızgın olsaydım, söylerdim bu gece rahatlardım kimbilir buraktığın bir işkence sen henüz salınmamış bir ferman kadar sakin ben henüz işlenmemiş günahın tövbesiyim sen henüz çalınmamış bir kapı kadar duvar ben henüz uyuşmamış aklımın dizginiyim gel-gör sana “sen” demek, eski bir alışkanlık eskinin…

Here we go now Home Home Home Home

insaaaaaf insaaaaaaaaf insaf insaf insaf et sevgilim insaf insaf insaf et sevgilim gönlüm bir çocuk gibi sevip sevilmek ister sevde kurtar bu dertten bu kadar zulüm yeter insaf et insaf et aşk dolu yüreğime ağlayan gözlerime çare ol dertlerime insaf et insaf et insaf et sevgilim seni sevdim diyemi bütün suçum günahım karıştı birbirine gecelerim…

Bana baktığın an ateşler yakmadın mı Binbir işveyle sen, sevdaya atmadın mı İşte sana vurgunum, deli gibi tutkunum Öyle çok sevdim seni, sensin mutluluğum Heyecanlıyım,daha yolun başındayım Hep yanımda ol, aşkına sevdalıyım Heyecanlıyım,daha yolun başındayım Hep yanımda ol sanki bir rüyadayım

Bir defa aşktan soğuyunca muhtemelen çok zor, Bir daha sevmek istemiyorsun. Hele senle aşk değil bu çok kurallı bir okul, Sevmedikçe kaytarıyorsun. Sen doğru ben baya yanlış, bay doğruyla bayan yanlış Sanki herşey sana kalmış, dünya istediğin kadarmış Yok mu bu işte bir yanlış, herkes ellerinden kaymış Yalnız tahtında otur dur o zaman. Sen doğru…