Kreş – Dokuz Canlı

Al birde Burdan Yak, kapasite meselesi bak Perde kapanmış lak lak, başlar az sonra Dedikodu kazanına kepçe olsan kaç yazar? Çatlak seslere alışkın her kulak Beni update edin, Rapi şadettim kulaklara download edin Rapin eri çıtasını tepelere çaktı kontrol edin, Teknoloji bugün yine jön bilmiş bakışlar bön Yüzünü kendine dön Çabalamalı ve bulmalı yön Sago…

Uzun zamandır bekledim seni bir gün gelirsin diye Yalnızdım mecburdum sana tahammülüm yok beklemeye Herşeyi senin için yaptım günahları boynuma Gurur içinde durur aşkın sensiz kalmam daha Kor gibi gözlerde yaşlar Yol gibi sonsuz bu anlar Al gibi güllerde ağlar Sanki aşk gibi Varmasanda ellerime Kanmasanda gözlerime Ben sende yine seninle Yaşarım gibi

Şşş sus bak sessiz ol Yerimizi bulacaklar Yok gülme dümdüz ol Neşemizi bozacaklar Yüzümüzü asıcak Halimizi sorucak Falımıza bakıcaklar Şarkımızı çalıcak Yanımızda kalıcak İçimize doğacaklar Uçuyoruz ne güzel kamikaze Önümüze çıkıcaklar Uyuyoruz ne güzel yekpare Aramıza yatacaklar Orda olma burda ol Karşımızda duracaklar Sesli olma sessiz ol Kelimeler yapacaklar

En büyük duyguya en büyük aşka Sonunda elleri neden güldürüp gittin Gözümde güneştin gönlümde mabed Baktığım güneşi birden söndürüp gittin Sen açtın sen kapat gel bu sayfayı Öldür içimdeki kara sevdayı Ben sensiz bilemem mutlu olmayı Beni mutsuzluğa terkedip gittin Bu arzu bu dua kabul olmadı Dualarımı isyana döndürüp gittin Bana bir can borcun kaldı…

Yüzünü görmek sevmek istedim Gel diye mesajlar bıraktım hiç dönmedin Güzel günlerdi değerli her anı benim için Gerek yoktu ki bu anlamsız boşluğa Bir kez olsun içine baksaydın O boşluğu başka keklerle doldurmazdın ya Herkes mi böyyle söyle Bu dünya dönmez böyle Nereye baksam sorsam Yalan dolan var sagımda solumda Kapını caldım durdum istedim aç…

Ben Yeni doğmuş bebekler gibi savunmasız Oysa sen Kalbi kırık yorgun korkak çaresiz Farzet ki ben Hazırım herşeye hayata dair insana dair Oysa sen Öfken kime neye unutulmuş çoktan Uyan yattığın uykudan Kaç kurtul korkularından hemen Çok heçmeden Çık dışarıya bağmurlar yağsın Kalbindeki kuraklığın üstünde Fırtınalar kopsa yürek kaldırmasa Tutunacak bir dal olmasa Ellerinden kayıp…