Neşet Ertaş – Ne Yaşamış Ne Yaşıyor Ne Yaşar

Istanbul Istanbul dedim sana geldim Istanbul Istanbul geldim de ne buldum Anam ayirmazdi benden gozunu Soylemisti dinlemedim sozunu Yillardir unuttum artik yuzunu Beni ne dertlere saldin Istanbul Beni ne dertlere saldin Istanbul Bir ates buldum, yandim yakildim Esti gecti ruzgarina kapildim Bir o yana, bir bu yana yikildim Hayallerim vardi caldin Istanbul Ne umitle geldim,…

Bilirim bütün yollar kapalı bize Biri vardır elbet seninde gönlünde Yine de bunu senden duymak ağır geliyor Bana anlatma bana söyleme Yüreğinden her gün gelip geçen aşklardan Beni dost bilipte sakın bana bahsetme Seni başkasıyla düşünmeye dayanamam Bana anlatma beni kahretme Söyleme söyleme gerçek bile olsa Bilmeye mecbur değilim Ne olur söyleme söyleme öyle bile…

Doldur meyhaneci bir daha doldur Beşlira borç aldım paralıyım ben Dolusunu getir boşunu galdır Bugün sabahçıyım buralıyım ben İçipiçip serhoş olmak istiyom Sızıp bir köşede kalmak istiyom Yaşamayı degil ölmek istiyom Bir yarin elinden yaralıyım ben Aman meyhaneci doldur ver bana Bugün içecegim ben kana kana İsmin kaçırandır söyliyeyim sana Bütün serhoşların kıralıyım ben

Yağmur çiseliyor, Serez’in esnaf çarşısında yağmur çiseliyor. korkak yavaş sesle bir ihanet konuşması gibi. Yağmur çiseliyor, beyaz ve çıplak mürted ayaklarının ıslak ve karanlık toprağın üstünde koşması gibi. Yağmur çiseliyor, Serez’in esnaf çarşısında, bir bakırcı dükkanının karşısında Bedreddin’im bir ağaca asılı. Yağmur çiseliyor, Gecenin geç ve yıldızsız bir saatidir. Ve yağmurda ıslanan yapraksız bir dalda…

Seni güneşten daha fazla ısıtabilirim olur olmaz dertlerinden sıyırabilirim denizlerden dağlardan uçurabilirim nedenim çok çünkü seni çok, çok seviyorum bir ömrü bir yastıkta paylaşabilirim iyi ve kötü günde yanında durabilirim bu hayatın sonunu senle bitirebilirim nedenim çok çünkü seni çok, çok seviyorum yolun neyse hesapsızca yürüyebilirim senin için bitmez nöbetler tutabilirim korktuğun her ne varsa…

Sen ve ben ne yaptık neler istedik oysa Sesin nefesin tenin uzak bu mevsim Belki de ah sevgilim gitmek lazım Baharda yeniden açabilmek için Her hüzün her acı belki her iklim Baharda yeniden açabilmek için Her hüzün ah her acı belki her iklim Baharda yeniden uçabilmek için Sen ve ben konuştukça susuyor muyuz yoksa Sesin…