Orhan Gencebay – Hayat Kavgası

Gönlüme gir doğ güneşim Klabimi yak aşk ateşi Kimsesizim yoktur eşim Yandı hayat söndü emel Koyda yanan bir ışığın Bir kuruyan sarmaşığın Kalbe akan hışkırığın Yandı hayat söndü emel İçtim elem ırmağını Gezdim o sevda bağını Koklamadı zambağını Yandı hayat söndü emel

Canı Dilden Hane Kıldın Akıbet Haneyi Virane Kıldın Akıbet Daneyi Naciz idim Ben Zirü Hak Daneyi Yüz Dane Kıldın Akıbet Dane İken Bağ-U Bostan Eyledin Hakı Pür Kaşane Kıldın Akıbet Ol Cinun Zencirini Tahrik Edip Akıldan Bigane Kıldın Akıbet Aşıkı Bipervaya Mahrem Eyledin Vasıl Canana Kıldın Akıbet Ey Fakırullah Bu Hakki Bendini Aşıkı Ferzene Kıldın…

Sabah kalktım kahvaltı yok Vapur kaçmış telaşım yok Simit attım martılar tok Çünkü sen yoksun Okullarda ders başlamış Trafikte uçak kaçmış Görüşmeler gecikmeli Çünkü sen yoksun Akşam oldu boş bir oda Ben aynı yerdeyim hala Durdu diyorlar zamana Çünkü sen yoksun Gün dün oldu gel yarına Gün dün oldu gel yarına Gün dün oldu gel…

Yalnızlık acıdır İnsanı acıtır Aşk denen o var ya O başa beladır Ben senle tamamım ah tamam Bir daha yarım kalamam Tam seni bulmuşken tanrım Ben canım, ben canımdan olamam Zor aman aman Yılan sensiz zaman Sensiz azım çoğalamam Ayrılmam ben ayrılmam senden İpe götürseler Beni öldürseler

It was a night, yeah, the kind of night Left me pacing ‘cross the floor. It was a dream, like those other dreams, So many times before. I went back to the old town, To the streets I used to roam, And I looked into my daddy’s eyes And asked that fatal question, “Why’d You…

Yakıp bütün aşkımı külü maziye döndü Yaşanılan sevdayı seni kalbime gömdüm Öyle günler geçirdim ne yaşadım ne öldüm Kadeh kadeh sevgilim seni kalbime gömdüm Ömrümde hiç gülmeyen dertli kullara dömdüm Sevgi nedir bilmeyen seni kalbime gömdüm Gittiğin günden beri dertsiz bir gün mü gördüm Artık arama beni seni kalbime gömdüm Bu şarkımda sen yoksun artık…