Calla – The Swarm

Bize bakıp herkes iç çekip kıskanırdı Fala bakıp eş dost hep bizi yakıştırırdı Sarılıp uyurduk her gece aşk bizimle Herkese duyurduk bu sevda ölümüne Üstüme düşeni yaptım Kimseyi koyamadım yerine Sevmedim sanki taptım Sadık kaldım yeminlerime Gerçek şu ki Biz aşkın cennet haliydik Bak bize kader bile kıyamıyor Artık barışmamız için Melekler imza topluyor

Aylardır bir mektup almadım senden Postacımı suçlu sen mi suçlusun Kaç defa baktırdım fallarda yoksun Falcılar mı suçlu sen mi suçlusun Bilmem ki ne buldun gittiğin yerde Düşürdün gönlümü onulmaz derde Yaşamak arzusu kalmadı bende Kaderim mi suçlu sen mi suçlusun Gel gör ki yaşayan ölü gibiyim Seneler mi suçlu sen mi suçlusun Gözlerim uykuya…

What a rotten day This turned out to be I still can’t believe She’d leave so easily She just got all her things Threw them into a pile Then she loaded her car And said, After awhile She’d done this before But this time she didn’t cry Chorus: That’s why I’m sitting on the front…

Under the skies of old Big D he works a nine-to-five Bending steel and driving nails by phone in a suit and tie He fights traffic in his Mercedes to put on his cowboy boots Then he climbs on board his pickup truck and barrels on out of the chute Dallas days and Fort Worth…

Evlerinin önü bir dertli pınar Pınarın başına güzeller iner Benim zeynom buğün gelmez dediler Duydum bir çirkine gelin etmişler Zeynep’im Zeynep’im benim Zeynep’im Muradı gözünde kalan Zeynep’im Zeynep’im Zeynep’im çileli Zeynep’im Benim deli deli olan Zeynep’im Zeynoyla evimiz karşı karşıydı Onla buluşmamız dam arkasıydı Zalım anası hep bize karşıydı Verdi Zeynep’imi gurbete saldı Zeynep’im Zeynep’im…

ne oldu o günlere gülen yüzler gözlere sürüyor vahimlere beni bu halin her gidişin bir ölüş öyle derin öyle geniş aç bu kalbi gör bak seni sevmek neymiş yok yok yalan söyler unut ne varsa bu kaçıncı pişmanlığım aldanışım aşka derya dibindeki yangınlar kadar vahimsin keskin poyrazlar gibi soğuk zalimsin birimiz bu yar yolu birimiz…