İbrahim Tatlıses – Pabucun Dama

Hey, Hey! Bu dugune gelin ol gel Ellere nispet, gonlume kismet Olumune benim ol gel Anneni kandir, babani inandir Geceyi uyandir, hadi bana gel Yollari teperek, kus gibi sekerek Cokelegi dokerek, hadi bana gel Gel cokerek tek tek sekerek lo Bogazina dursun ham cokelek Geli geli ver tam sekerek lo Bogazina dursun ham cokelek Kahpe…

Bildiğim Ne kadar Af Özür varsa Dilesem De geri Gelmeyeceksin Bu Yürek Kapında,yalvarsa Yakarsa TAnırım Ben seni Dönmeyeceksin Allah Cezamı versin benim, Kıymetini Bilmedim Senin Bari Bir anın bir gülüşün olayım Sen üzülme ben Ağlayayım Kıyamet günü Huzuru Mahşerde Sen Cennette olda Ben Yanayım!!! gidip bıraktığın Kaç acı varsa Sorgusuz Sualsiz Hepsi Banadır Aklımda ne…

Bizi sarhoş görüyorlar Bizi ondan sevmiyorlar Bizi hergün meyhaneye Düşüreni bilmiyorlar Yıllardır meyhanelerde Şarkılar düşmez dillerede Teselliyi kadehlerde Arıyoruz biz arkadaş Böyle derde gülüyorlar Bize neden sormuyorlar Bizi böyle çilelere Düşüreni bilmiyorlar Yıllardır meyhanelerde Şarkılar düşmez dillerde Teselliyi kadehlerde Arıyoruz biz arkadaş..

Gizleye gizleye sır zaman aşımına uğradı. Elimde titreye titreye hazırlıklı kalp düşmeye. Gönül küsmeye, yüzüm gülmeye çalışır. Görür ama konuşamaz, dili tıkalı kalır. Azılı katil gibi şüphelere alışır. Yine görür o kadını, sebebini bilmeden ağlar bu sefer kendine sataşır. Suçlu vicdandır ! Göz suçluyu aramaz zaten. Ben bilirim ciğerini, son kuruşuna kadar ödedim. Seni ben…

Beneath this snowy mantle cold and clean The unborn grass lies waiting for its coat to turn to green The snowbird sings the song he always sings And speaks to me of flowers that will bloom again in spring When I was young my heart was young then too Anything that it would tell me…

Sadly we sing and with tremulous breath As we stand by the mystical stream In the valley and by the dark river of death And yet ’tis no more than a dream Only a dream, only a dream Of glory beyond the dark stream How peaceful the slumber, how happy the waking Where death is…