Türkü – Bir Kişinin Sorma Aslın

beni kendime kırdırma gel aklımı bulandırma aseletim hazinemdirken elaleme güldürme gel aşkı heba etme saygımı ziyan etme dizüstüne çekmüşken gel nezaketşi incitme sabırdaşıyız aslında bekler durur sonunda sonunda kavuşmak varsa üzülmeyiz icabında aşk ehliyiz aslında yanar dururuz uğrunda istediğin el olmaksa yıkılmayız icabında nezaketin zayıflık sanma suskun oldugum aldanma diz üstünde durdugumuz içindir sebebım ol…

Çayeli dereleri ne derindir ne derin Haydi gidelim yarim bizim oralar serin He kaynana kaynana, kara kazanda kayna Ya bir bak suratına, al eline bir ayna Alacağım kızını(oğlunu) bildiğin gibi oyna Rize güzel memleket, ben de oradanım oradan Lal olsun(kurusun) o dillerin, bezdirdin beni candan He kaynana kaynana, kara kazanda kayna Ya bir bak suratına,…

Kavakta turna sesi var canım Yarimin finor fesi var canım Sallanıp çok gezmeye pek hevesi var canım Sen kaldır çıtı pıtı kolların canım Meze vermiyor elleri Kavak kavaktan uzundur canım Asmada biten üzümdür canım Yar benim iki gözümdür canım Sen kaldır çıtı pıtı kolların canım Meze vermiyor elleri

Yandı Bağrım Yandı Aşkın Elinden Bir De Sen Yakıp Da Gönderme Beni Ben Mecnun Olmuşum Sevda Çölünde Yeniden Mecnuna Çevirme Beni İnsan Olan İnsan Sever İnsanı Bizden Evvel Gelip Gidenler Hani Düşürüp Aşkına Mecnun Misali Bir Kuru Hayale Yeldirme Beni Sevda Çöllerinde Ben Mecnun Oldum Şu Garip Gönlümün Yarasın Bildim Bir Başka Seversen İşte Ben…

Ne gün zorda kalsa yiğit Varır dağlara dağlara Yüreğini mızrap gibi, Vurur dağlara dağlara Görmektense ihaneti Tercih eder son hicreti Ve erkekçe emaneti Verir dağlara dağlara Yiğitlikte budur yasa Derdi gamı etmez tasa Namerde yem olmaktansa Yürür dağlara dağlara

Bu şehir rakıyla yaşar Bu şehir cigarayı çeker Bu şehir gündüzü yaşar Bu şeyler geceyi sever Bu şehirin adamı söver Bu şehir kadının döver Bu şehir kanımızı emer Bu şehir için ölmeye değer Istanbul elinden öper (x2)